استیو مارکاریان - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران، مهندسی محیط زیست، دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
مریم عباسی - استادیار دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
مهدی جلیلی قاضی زاده - استادیار پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

با توسعه و افزایش رفاه در شهرها و نیاز انسان به مواد مصرفی، درنتیجه تولید مواد زائد که به عنوان یکی از عواملآلودگی محیط زیست روزبه روز افزایش می یابد. پردازش پسماند پیش از دفع منجر به سهولت و کاهش هزینه های جمع-آوری و دفع می گردد. کاهش رطوبت پسماند یکی از روش های پردازش پسماند جهت کاهش حجم، افزایش ارزش حرارتی،کاهش تماس با محیط زیست از طریق کاهش شیرابه می باشد. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی روشهای پردازشپسماند جهت کاهش رطوبت آن می باشد. ازاین رو در این پژوهش روش های مختلف بیولوژیکی پردازش پسماند جهتکاهش رطوبت موجود در زباله، از دیدگاه های مختلف به خصوص مشکلات زیست محیطی مورد مطالعه قرار گرفت.براساسنتایج این پژوهش، روشهای بیولوژیکی غالبا هزینه کمی دارند. البته حساسیت این روشها به پسماند ورودی و همچنینقابلیت حذف تنها مواد آلی ازجمله معایب این فرآیندها می باشند. در نهایت روش های بیولوژیکی یکی از گزینه های مناسبجهت کاهش رطوبت پسماند می باشند.

پردازش پسماند، کاهش رطوبت، بیولوژیکی، زیست محیطی