حبیب مجیدی - دانشجوی کارشناسی ارشد زمین شناسی زیست محیطی، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد
محمدحسین محمودی قرائی - دانشیار، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم ، دانشگاه فردوسی مشهد
مسعود مینایی - استادیار، گروه جغرافیا، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه فردوسی مشهد
آزاده ملکزاده شفارودی - دانشیار، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد

شده پتانسیل رهاسازی یونها و عناصری از قبیل منیزیم، کروم و نیکل به محیط آب را دارند. با توجه به رونق فعالیت های کشاورزی دراین منطقه، مطالعه هیدروژئوشیمیایی منابع آبی جهت رده بندی کیفی آبها برای مصارف آبیاری انجام شد. تعداد 8 نمونه از منابع آبیمورد استفاده در فعالیتهای کشاورزی این منطقه برداشت شد. پارامترهای صحرایی pH, EC و دما در محل نمونه برداری ها اندازه گیری شده و آنالیزهای ژئوشیمیایی در آزمایشگاه مرکزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. بر اساس نمودار پایپر (Piper) ترکیب شیمیاییغالب نمونه ها منیزیک بی کربناته بود که متاثر از مرتبط با سنگ ها و حضور کانی های منیزیم دار در زون افیولیتی می باشد. بر اساسشاخص های خطر شوری (SH) و نسبت جذب سدیم (SAR)؛ 12/5 درصد از نمونه های آب برداشت شده در رده ی خیلی شورو نامناسب برای کشاورزی بود. اما شاخص خطر منیزیم برای تمامی نمونه های مورد بررسی بالاتر از حد قابل قبول و در رده نامناسبقرار دارند که میتواند اثرات منفی بر ساختار خاک و کاهش محصولات کشاورزی داشته باشد. خوشبختانه مقادیر عناصری مانند Cr وNi در این نمونه ها درحد قابل قبول برای مصارف آبیاری قرار دارند. بررسی کیفی آبها جهت مصارف آبیاری در این مناطق سهم بسزائی در پیشگیری از کاهش کیفیت خاکها جهت حفظ محیط زیست دارد.

هیدروژئوشیمی، کیفیت منابع آب، آبیاری، شمال سبزوار