محمد شریفی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران آب و سازه های هیدرولیکی، گروه مهندسی آب، دانشکده آب و محیط زیست دانشگاه شهید بهشتی
محمدرضا مجدزاده طباطبائی - استادیار، گروه مهندسی آب، دانشکده آب و محیط زیست دانشگاه شهید بهشتی
سیدحسین قریشی نجف آبادی - استادیار، گروه مهندسی آب، دانشکده آب و محیط زیست دانشگاه شهید بهشتی

رودخانه ها معمولا در معرض سیل هستند که باعث خسارتهای جانی مالی می شود. به منظور جلوگیری از سیل و به تبعآن این خسارات، سازه هایی در رودخانه ها در نظر گرفته می شود. پس بایستی برای طراحی این سازه ها دبی طراحیرودخانه را به دست آورد. مطالعه موردی این پژوهش بر روی رودخانه تار ایستگاه قاضی واقع در استان تهران که از یککیلومتری غرب دریاچه تار در 13 کیلومتری شرق دماوند سرچشمه می گیرد انجام شده است. رود تار از ریزابه هایرودخانه دماوند است. دبی طراحی سازه های کنترل سیلاب از طریق روش هایی که در این پژوهش آمده است بدست می-آید. در این پژوهش برای به دست آوردن ضریب زبری مانینگ از جدول دبی اشل استفاده گردید. دبی موثر نیز با استفادهاز نمودار سنجه رسوب و هیستوگرام فراوانی رسوب محاسبه شد و برای محاسبه دبی مقطع پر از دوره بازگشت با استفادهاز دبی های 15 ساله و برازش توزیع گامبل داده ها استفاده شد. نتایج نشان میدهد که بهترین دبی برای طراحی رودخانهمذکور، میانگین دبی های غالب و موثر و مقطع پر می باشد چرا که این دبی های به دست آمده بسیار به یکدیگر نزدیکهستند و همچنین با توجه به کم بودن سیلابهای این رودخانه نیازی به سازههای کنترل سیلاب نیست.

رودخانه، ضریب مانینگ، دبی غالب، دبی موثر، دبی مقطع پر، منحنی سنجه رسوب