اله یار رستمانی
اشرف سادات میرشمسی
حسن نوری

پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991 میلادی و تاسیس 15 جمهوری در قالب کشورهای جدید تاسیس، حوزه اقتصادی و سیاسی جدیدی در منطقه دریای خزر شکل گرفت که از اهمیت و مطلوبیت بین المللی برای امنیت جهانی برخوردار است. دریای خزر بعنوان بزرگترین دریاچه جهان محسوب میشود. اختلافنظر در دیدگاه ها و نقطه نظرات کشورهای حاشیه خزر، در رابطه با نوع و نحوه استفاده از دریا، زمینه اختلاف نظرات عدیدهای را فراهم کرد. این مقاله در پاسخ به این سوال که: مناسب ترین الگو و راهکار اجرایی تقسیم و استفاده از دریای خزر با مدنظر قرار دادن اولویتهای حقوقی کدام است در صدد است تا با توصیف چگونگی شکل گیری قراردادهای فیمابین ایران و سایر کشورها اعم از اتحاد جماهیر شوروی سابق و سایر کشورهای جدید، چارچوب جدید و قابل قبولی را ارایه دهد. برای این منظور مفاد قراردادهای قبلی و وضعیت کلی کشورهای جدید تاسیس با هویت و ماهیت مستقل، که به عنوان کشورهای جدید حاشیه دریای خزر میباشند، مورد توجه قرار گرفته و راهکار مناسب و قابل اجرا را مورد واکاری و ارائه طریق، تبیین مینماید.

قراردادها، دریای خزر، کشورهای حاشیه دریای خزر.