محمد رایانی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی عمران، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران
علیرضا کیانی - گروه مهندسی عمران، واحد بوشهر، دانشگاه آزاداسلامی، بوشهر، ایران
هادی دشتی - گروه مهندسی عمران، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران

در این مطالعه اثر واشرهای لاستیکی در محل اتصال لوله های بتنی مدفون در خاک تحت بارهای لرزه ای مورد ارزیابی قرار گرفته است. متغیرهای مورد بررسی شامل نوع رکورد زلزله (زلزله های حوزه نزدیک بم و منجیل)، نسبت قطر داخلی به ضخامت لوله (8/5 و 10)، مولفه زلزله (یکبار مولفه افقی و بار دیگر مولفه افقی با در نظر گرفتن مولفه قائم) می باشند که در دو حالت بدون استفاده و با استفاده از واشر لاستیکی در محل اتصال مورد بررسی قرار گرفتند. مه مترین نتایج حاصل نشان می دهد استفاده از واشر لاستیکی در محل اتصال لول ههای بتنی سبب شده است که بیشینه تنش ایجاد شده در جداره لوله ها در بیشتر موارد کاهش یابد؛ بطوریکه به عنوان مثال استفاده از واشر لاستیکی در محل اتصال لوله های با نسبت قطر به ضخامت 10 که تحت مولفه های همزمان افقی و قائم و مولفه افقی تنهای ناشی از زلزله بم قرار گرفته اند، سبب شده است که بیشینه تنش ایجاد شده در جداره لوله به ترتیب به میزان 28 و 24 درصد کاهش یابد.

لوله بتنی، زلزله حوزه نزدیک، واشر لاستیکی، روش اجزاء محدود