مجتبی فتحی - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشگاه رازی، کرمانشاه
یگانه مرادی سرتختی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران (سازه)، دانشگاه رازی، کرمانشاه
منا کرمی - کارشناس مهندسی عمران , دانشگاه رازی, کرمانشاه

هدف از این مقاله گزارش در مورد سه مطالعه تجربی است که به ترتیب، اول به بررسی تاثیر استفاده از پودر لاستیک بازیافتی به عنوان یک سنگدانه ریز جایگزین در مخلوط های بتنی می پردازد. نتیجه گیری که از این تحقیق به دست آمده حاکی از کاربردهای بالقوه است که درآن می توان بتن لا ستیکی را به طور کارآمد ا ستفاده کرد. حتی اگر مخلوط بتن لاستیکی به طور کلی از مقاومت فشاری کمتری برخوردار باشد که ممکن است استفاده از آن را در برخی از کاربردهای ساختاری محدود کند، اما دارای تعدادی از خواص مطلوب مانند چگالی کمتر ، طاقت بالا و مقاومت در برابر ضربه بالاتر در مقایسه با بتن معمولی است. [1]. دوم به بررسی عملکرد بتن خود تحکیم زودرس و سخت (SCC) پرداخته است. مخلوط SCC اصلاح شده با لاستیک با 15 ٪ لاستیک خرد شده دریافت شده و 15 ٪ و 25 ٪ لاستیک خرد شده تحت درمان با NaOH بر اساس حجم سنگدانه های ریز تهیه شد. نمونه برداری SCC بدون دانه های لاستیکی به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. مطالعه کلی نشان داد که SCC اصلاح شده از لاستیک می تواند کارایی و خواص مکانیکی را به خوبی حفظ کند و افزایش دوام با کاهش اثرات زیست محیطی را به همراه داشته باشد [2]. و سوم با هدف ارزیابی تاثیر استفاده از دوده سیلیس بر توسعه و بهینه سازی بتن لاستیکی خود تراکم (SCRC) انجام شد. نتایج نشان داد که استفاده از SLF به تولید مخلوط SCRC با بهبود مقاومت و خواص تازه قابل قبول تا حدود 25 % CR کمک کرده است.[3]

بتن خودتراکم، بتن لاستیکی، لاستیک، دوده سلیس