رضا حافظی مقدم - پژوهشگاه علوم و فنون هستهای، مجتمع پژوهشی ایران مرکزی یزد
رضا امرایی - پژوهشگاه علوم و فنون هستهای، مجتمع پژوهشی ایران مرکزی یزد

یک جاذب هیدروژلی هیبریدی زیست سازگار از طریق اصلاح نمودن شیمیایی کتیرا (TG) با آسپارتیک اسید (AA) و کامپوزیت نمودن آن با پلی آکریل آمید (PAm) آنیونی با استفاده از روش پرتودهی الکترون تهیه شد. ساختار شیمیایی هیدروژل هیبریدی از طریق آنالیزهای طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (FTIR)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و پراش پرتو ایکس (XRD) مورد ارزیابی قرار گرفت. توانایی جذب هیدروژل برای حذف اورانیم از نمونه های آبی مورد بررسی قرار گرفت. پارامترهای موثر بر فرآیند حذف اورانیم و ظرفیت جذب هیدروژل مانند اسیدیته نمونه، غلظت اولیه اورانیم و زمان جذب تعادلی بهینه سازی گردید. داده های جذب توسط مدل های لانگمویر فروندلیچ و دوبینین-رادوشکویچ (D-R) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج تجربی با ایزوترم لانگمویر مطابقت بهتری داشت. حداکثر ظرفیت جذب اورانیم توسط هیدروژل هیبریدی از طریق ایزوترم لانگمویر 6/384 میلی گرم بر گرم جاذب تعیین شد. داده های تجربی هم چنین با چهار مدل سینتیکی مختلف مورد بررسی قرار گرفت و نتایج به دست آمده با مدل شبه مرتبه دوم مطابقت داشت. نتایج این کار یک جاذب جدید کارآمد دارای خواص زیست سازگاری و زیست تخریب پذیری برای کاربردهای عملی حذف اورانیم از پسابهای آبی معرفی نمود.

اورانیم، پرتودهی الکترون، کتیرا، پلی آکریل آمید، هیدروژل