رضا تهرانی - دانشیار دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، تهران کارشناسی ارشد مدیریت م
عسگر نوربخش

بحران مالی به شرایطی اطلاق میشود که در آن بسیاری از مؤسسات مالی یا داراییها بطور ناگهانی بخش اعظمی از ارزش خود را از دست میدهند. در طی قرنهای نوزده و بیستم عمده بحرانهای مالی شامل ترس از خالی شدن ذخیره نقدی بانکها بود. اگر چه بحرانهای مالی در قالب اشکال دیگری از قبیل سقوط بازار سهام، حباب ها ی مالی وبحران ارزی نیز نمود پیدا میکند. علیرغم اینکه تاکنون تئوریهای مختلفی توسط اقتصاددانان در خصوصبحرانهای مالی و نحوه رویارویی و یا اجتناب از آن ارائه شده است ولی با اینحال هنوز شاهد بحرانهای مالی در اقصی نقاط دنیا هستیم. 1929 به بعد - بحران مالی که از سال 2007 شروع و در پاییز سال 2008 به اوج خود رسید بزرگترین بحران مالی از سال 33 محسوب میشود. هدف این مقاله بررسی بحران مذکور با تمرکز بر عوامل موثر در ایجاد این بحران و تاثیرات آن بر بازارها و مؤسسات مالی در سطح جهانی است. در ادامه مقاله در خصوص خط مشیهای اتخاذ شده و ساختار قوانین اتخاذ شده برای مواجه با این بحران نیز بحث خواهد شد.

بحران مالی، وام رهنی، تبدیل به اوراق بهادار کردن، اوراق بهادار با پشتوانه وام های رهنی، نوآوری های مالی