روح اله فرهادی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت مالی دانشگاه شهید بهشتی
وحید شعبانی حیدرآبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی دانشگاه شهید بهشتی
سیدمحسن موسوی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت مالی دانشگاه شهید بهشتی

بهسازی و نوسازی بافتهای فرسوده در شهر تهران که در حال حاضر هزاران هکتار را در بر میگیرد، ضرورتی است که اهتمام ویژه شهرداری را در این زمینه موجب گردیده است؛ اما انتشار اوراق مشارکت به عنوان یکی از راه حلهای ممکن برای تأمین مالی پروژههای نوسازی بافتهای فرسوده چند سالی است که از یکطرف بدلیل بروکراسی پیچیده و سیکل اداری طولانی مدت انتشار این اوراق در شورای شهر، شهرداری، سازمان شهرداریها، وزارت کشور، بانک مرکزی، شورای اقتصاد، مجلس و غیره، شهرداری را موفق به تحقق این امر ننموده است و از طرف دیگر فقدان مکانیزمی مناسب جهت طراحی ابزارهای نوین مالی که بتواند از یکطرف موجب کاهش بروکراسیهای اداری پیچیده انتشار آن شده و از طرف دیگر منابع قابل اتکایی را جهت تأمین مالی این پروژهها بوجود آورد، ضرورتی است که در این مقاله به بررسی آن پرداخته میشود و سه الگوی کلی را برای تأمین مالی جهت ترمیم بافتهای فرسوده شهری ارائه کرده و بر ضرورت بکارگیری موثرتر این الگوها در بخش تأمین مالی شهرداری تاکید مینماییم. در ابتدا شرح مختصری از نظام سپرده گذاری و اعطای تسهیلات ارائه کرده و سپس فرآیند تشکیل صندوق سرمایهگذاری شهرداری را توضیح داده و در نهایت مدل اجرایی الگوی تبدیل داراییها به اوراق بهادار 4 را به عنوان مکانیزم تأمین مالی نوین جهت طراحی اوراق مشارکت بهسازی با توجه به محدودیتهای فقهی و مالیاتی آن معرفی نموده و با عرضه این اوراق از طریق بورس اوراق بهادار و طراحی ابزارهایی که با شرایط کشورمان سازگار است میتوان نتایجی را در قالب چندین مقوله کلی بدست آورد و مشکلات مربوط به بافتهای فرسوده شهری را تا حد قابل قبولی مرتفع نمود.

ابزاهای نوین تأمین مالی، بافتهای فرسوده شهری، تبدیل داراییها به اوراق بهادار، اوراق مشارکت بهسازی