CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

اثربخشی آموزش والدگری بر بهبود خودکارآمدی والدگری مادران دارای فرزند کم توان ذهنی آموزش پذیر با اختلال ادراک بصوری غیر وابسته به حرکت

عنوان مقاله: اثربخشی آموزش والدگری بر بهبود خودکارآمدی والدگری مادران دارای فرزند کم توان ذهنی آموزش پذیر با اختلال ادراک بصوری غیر وابسته به حرکت
شناسه ملی مقاله: RAFCON13_067
منتشر شده در سیزدهمین کنفرانس بین المللی روانشناسی و علوم اجتماعی در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:

محمد احمدی - آموزگار، اداره کل آموزش و پرورش استان چهارمحال و بختیاری
کیومرث خلیلی لندئی - آموزگار، اداره کل آموزش و پرورش استان چهارمحال و بختیاری
محمد شفیع شریفی بوگری - آموزگار، اداره کل آموزش و پرورش استان چهارمحال و بختیاری
محمد خرمی رفنی - آموزگار، اداره کل آموزش و پرورش استان چهارمحال و بختیاری
حافظ احمدی - آموزگار، اداره کل آموزش و پرورش استان چهارمحال و بختیاری

خلاصه مقاله:
هدف پژوهش حاضر اثر بخشی آموزش والد گری بر بهبود خودکارآمدی والدگری مادران دارای فرزند کم توان ذهنی آموزشپذیر بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مادران دارای فرزند کم توان ذهنی آموزش پذیر شهرستان شهرکرد بودند. گروهنمونه مورد نظر در این پژوهش، کلیه مادران دارای فرزند کم توان ذهنی آموزش پذیر مدرسه استثنایی رشد شهرکرد در سالتحصیلی 95-93 که تعداد آنها 30 نفر (با انتصاب تصادفی) بود، انتخاب شدند، این افراد در دو گروه آزمایشی و کنترل گمارده شدند (15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه کنترل). گروه آزمایش در طی 12 جلسه 60 دقیقه ای، تحتآموزش خودکارآمدی والدگری قرار گرفتند، در حالی که گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکردند. داده ها با پرسشنامهخودکارآمدی والدین در مراحل پیش آزمون و پس آزمون جمع آوری شدند. یافته ها نشان داد که آموزش والدگری به بهبودخودکارآمدی والدگری مادران دارای فرزند کم توان ذهنی آموزش پذیر منجر شده است.

کلمات کلیدی:
والدگری، خودکارآمدی، کم توان دهنی

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/977238/