رویا ترکاشوند - دکتری آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، عضو هیات علمی دانشگاه
اعظم جعفری - کارشناس ارشد مامایی، عضو هیات علمی دانشگاه
خاطره اکبری - دانشجوی پزشکی

طلاق تنها حلال ناخوشایندی است که به زندگی مشترک زوجین به صورت خواسته پایان می دهد. لذا با توجه به هزینه اثربخشی بالای پیشگیری از این معضل اجتماعی و اثرات جبران ناپذیری که این گونه جدایی ها بر تربیت فرزندان، اعتماد به نقش زوجین و فرزندان و استحکام خانواده ها می گذارد، دستیابی به راهکارهای عملی مناسب، در این راستا می تواند پایه گذار خانواده های سالم و مستحکم گردد. لذا محقق برآن شد تا تاثیر مشاوره گروهی را بر میزان رضایت جنسی زوجین در آستانه طلاق بررسی کند. روش کار نوع تحقیق از نظر هدف، کاربردی و به لحاظ روش، نیمه تجربی با هدف مقایسه اثربخشی روش مشاوره گروهی با روش آموزش متداول بود. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه رضایت جنسی لارسون (1998) وپرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی بود و نمونه ها با استفاده از روش تصادفی (Block randomization) 60 زوج انتخاب و پیش از مداخله میزان رضایت جنسی آنان سنجیده شد. با شیوه تخصیص تصادفی در دو گروه کنترل (32 زوج) و مداخله (28 زوج) قرار گرفتند. برای گروه مداخله 8 جلسه ی یک ساعت و نیمه جلسات مشاوره گروهی برگزار شد و سپس پرسشنامه رضایت جنسی در هر دو گروه تکمیل گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. یافته ها نتایج حاصل از پژوهش، اختلاف معناداری بین میانگین نمرات رضایت زناشویی در گروه مداخله و کنترل در پس آزمون نشان نداد (P=0297). بنابراین نتایج مشاوره گروهی بر رضایت جنسی زوجین متقاضی طلاق تاثیری نداشت. بحث و نتیجه گیری از آنجائیکه رضایت جنسی در روابط زناشویی مهم و اثرگذار است پیشنهاد می شود، مطالعات دیگری با بکارگیری شیوه های کاربردی تر با جلسات بیشتر برای ارتقاء رضایت جنسی زوجین انجام شود.

طلاق ، زوجین ، گروهی مشاوره ، جنسی رضایت، طلاق، مشاوره با رویکرد چندوجهی، رضایتمندی زناشویی، مهارت های ارتباطی