نسیم منصوری طهرانی

هرچند مطبوعات در فرهنگ فارسی به هر نوشته چاپی اعم از کتاب، مجله، اعلامیه و هر آنچه به شکل نوشتارهای چاپ شده جهت انتقال اطلاعات تهیه شده باشد اطلاق میشود؛ اما با توجه به اهمیت خاصی که تعریف دقیق مطبوعات دارد قانونگذار مطبوعات را تعریف نموده و حدود و ثغور آن را روشن نموده تا از نشست آرا در تعریف جرایم مطبوعاتی کاسته شود. تبیین جرم مطبوعاتی و شیوه رسیدگی به آن از اولین دغدغههای قانونگذار در ایران بوده است اما تحولات پیاپی در قوانین و ساختار محاکم همواره ابهامهایی را درباره این جرم که مورد توجه مستقیم قوانین اساسی بوده پدید آورده است. این در حالی است که ابهام در قلمرو جرایم مطبوعاتی، لاجرم ابهام در قلمرو آزادی بیان را رقم میزند و پرداختن به این جرم را مورد اهتمام علاقهمندان به حقوق بشر میکند. قانون مطبوعاتی که امروز پیش رو داریم از ابعاد مختلف قابل ارزیابی است بعضی آن را دارای جنبه مثبت میدانند زیرا معتقدند که این شکل استحال یافته و کامل قانون سابق است و بعضی آن را دارای ابهام و اشکال فراوان در زمینه صدور و انتشار صدور مجوز تلقی می کنند و حتی معتقدند که نوع واکنش ها در خصوصرویکرد این قانون با بعضی از موازین قانون اساسی و حقوق بشرمطابقت ندارد. اما آنچه مسلم است در تعریف مطبوعات و در تعریف جرم ، ما ابهام داریم.

مطبوعات ، جرم مطبوعاتی ، فقه و مطبوعات، بررسی تطبیقی مطبوعات