ناصر قربانی - کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزش، دانشکده،علوم ورزشی دانشگاه شمال، آمل، مازندران، ایران
محمدرضا اسماعیل زاده طلوعی - استادیار گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه شمال، آمل، مازندران، ایران
رضا فتوحی اردکانی - دستیارگروه علوم ازمایشگاهی،دانشکده پیراپزشکی،دانشگاه علوم پزشکی قم، قم ،ایران

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثر تمرین هوازی و مقاومتی در میزان آیریزین پلاسمایی و تغییرات ترکیب بدنی در دانش آموزان پسر دارای اضافه وزن است.روش اجرا: در این تحقیق نیمه تجربی 30 دانش آموز دارای اضافه وزن به صورت تصادفی در سه گروه (تمرین مقاومتی ،تمرین تداومی وکنترل )قرار گرفتند. گروه های تمرینی به مدت شش هف ته تمرین هوازی( %45 تا (HRmax %65 و مقاومتی( %35 1RM تا(% 75 1RM انجام دادند. متغییرهای تحقیق در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون اندازه گیری و با نرم افزار Spss18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: اکرچه افزایش اندکی در آیریزین سرمی گروه مقاومتی مشاهده شد، ولی تفاوت معنی داری بین میزان تغییرات این هورمون درسه گروه تمرین هوازی، مقاومتی و کنترل یافته نشده است .( P> 0.05) اما تفاوت معنی داری در میزان تغییرات درصد چربی گروه های تمرین هوازی و مقاومتی با گروه کنترل وجود داشت است(.(P<0.05 همچنین کاهش معنی داری در درصد چربی بعد از 6هفته تمرین در گروه های تمرین مشاهده شد که این تغییرات در کروه کنترل مشاهده نشده است .( P<0.05)بحث و نتیجه گیری: اگرچه مدت شش هفته تمرین مقاومتی و هوازی اثرقابل توجه ای بر سطح آیریزین پسران دارای اضافه وزن نداشت، ولی این تمرینات با عث کاهش درصد چربی بدن و بهبود ترکیب بدنی شده است.

تمرین، آیریزین، اضافه وزن، درصد چربی