محمدعلی رحمانیان کوشککی - دانشجوی دکترای تخصصی مدیریت ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قشم، قشم، هرمزگان، ایران
حمیدرضا سایبانی - عضو هیئت علمی گروه تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قشم، قشم، هرمزگان، ایران
حمیدرضا صفری جعفرلو - عضو هیات علمی گروه علوم ورزشی دانشگاه جهرم، جهرم، فارس، ایران

زمینه و هدف: در سال های اخیر معنویت به عنوان یکی از ابعاد وجودی انسان ، به دلیل تاثیر بر سلامت روان مورد توجه متخ ص صان حوزه سلامت قرار گرفته ا ست که از عوامل مهم و تاثیرگذار بر پرخا شگری، ا ضطراب و خشم گزارش شده ا ست. بنابراین هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه سلامت معنوی با پرخاشگری در بین دانشجویان ورزشکار شهر جهرم می باشد.روش کار: روش این تحقیق توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش تمامی دانشجویان علوم ورزشی شهر جهرم بود که تعداد آنها حدود 230 نفر بود که بر اساس جدول مورگان 140 نفر بصورت تصادفی انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات مرتبط با سلامت معنوی از پرسش نامه 20 سوالی پولوتزین و الیسون (1982) که دارای دو بعد (سلامت مذهبی و سلامت وجودی) بود و همچنین برای پرخاشگری از پرسشنامه باس و پری (1992) که شامل 29 سوال و چهار مولفه (پرخاشگری بدنی، پرخاشگری کلامی، خشم و خصومت) بود استفاده شد. جهت تعیین طبیعی بودن توزیع داده ها از آزمون کولموگراف-اسمینوف و رابطه بین متغیرها از ضریب همبستگی استفاده شد.یافته ها: یافته های توصیفی تحقیق نشان داد که از بین ابعاد سلامت معنوی، میانگین سلامت مذهبی (3/86) در بین ورزشکاران بیشترین میزان است. همچنین نتایج نشان داد که میزان پرخاشگری دانشجویان ورزشکار در حد متوسط (2/70) است در این بین بیشترین میزان پرخاشکری مربوط به خشم (2/72) می باشد. یافته ها نشان داد رابطه منفی و معنی داری بین سلامت معنوی و پرخاشگری دانشجویان علوم ورزشی جهرم وجود دارد r= -0/386)،.(p =0/001نتیجه گیری: با توجه به یافته ها می توان نتیجه گرفت که با کاهش سلامت معنوی و ابعاد آن در دانشجویان ورزشکار، پرخاشگری در بین آنها بیشتر و بالعکس می شود. بنابراین به مدیران ورزشی و مربیان پیشنهاد می شود زمینه لازم برای ایجاد سلامت معنوی را در دانشجویان ورزشکار ایجاد نمایند.

سلامت معنوی، پرخاشگری، دانشجو، ورزشکار