مارال سلطان زاده - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
سیدهادی پیغمبردوست - استاد تکنولوژی مواد غذایی، گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

خشک کردن میوه ها و سبزیها به منظور افزایش ثبات ذخیره سازی، به حداقل رسانی ملزومات بستهبندی و کاهش وزن حمل شده صورت میگیرد. نگهداری میوه ها و سبزیها که از طریق خشک کردن با روشهای آفتابی صورت میگیرد منجر به کیفیت پایین و آلودگی محصول میگردد. مصرف انرژی و کیفیت محصولات خشک شده به عنوان پارامترهایی مهم در انتخاب فرایند خشک کردن در نظر گرفته می شوند. یک سیستم بهینه و مطلوب خشک کردن برای آماده کردن محصولات خشک با کیفیت، باید روشی مقرون به صرفه باشد چرا که در یک چنین روشی، زمان خشک کردن کوتاه بوده و منجر به حداقل آسیب در محصول میگردد. برای کاهش استفاده از انرژی و هزینه های عملیاتی، روشهای جدیدی برای خشک کردن بوجود آمده ا ست. در میان این تکنولوژیها، آبگیری ا سمزی، خشک کردن تحت خلاء، خشک کردن انجمادی، خشک کردن از طریق بخار داغ، خشک کردن از طریق تلمبه گرمایی و خشک کردن پا ششی کاربرد بسیار وسیعی در تولید محصولات و پودرهای خشک شده با کیفیت بالا دارند.

خشک کردن، فرایند نوین، میوه، سبزی، آبگیری