هادی شمس آبادی - دانشجوی دکتری دانشگاه فردوسی/ طلبه سطح چهار حوزه علمیه خراسان
عباسعلی سلطانی - دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده آیت ­الله خویی از جمله فقیهانی است که بلندای آراء و اندیشه فقهی او بر همگان روشن است، چنانکه در بسیاری از مسائل فقهی، مبنا و نظر خاصی ارائه نموده که غالبا، این نظر در مقابل نظر صاحب جواهر قرار گرفته است، همانند حکم سرایت در جنایتی که مرگ مجنی­علیه را در پی داشته است، چنان­که صاحب­جواهر قصاص را ثابت دانسته، در حالی که آیت الله خویی، فقط دیه را ثابت می­داند، زیرا ملاک اصلی برای تحقق قتل عمد، قصد قتل است که جانی در بحث سرایت، چنین قصدی نداشته است، لذا عمل، شبه عمد محسوب شده و جانی ملزم به پرداخت دیه می­شود. پژوهش حاضر با روش تحلیلی توصیفی، ضمن بیان ادله دو نظریه فوق، نظر مقرون به صواب (نظر خویی) را مطرح و از آن دفاع می­کند.  

واژگان کلیدی: جراحت, سرایت, قتل عمد, قصاص