محمد علیمرادیان - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت ورزشی دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه رازی
همایون عباسی - استادیار مدیریت ورزشی دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه رازی

هدف: هدف از پژوهش حاضر شناسایی مولفه های رفتار نوآورانه و بررسی وضعیت آن ها در بین کارکنان ادارات ورزش و جوانان غرب کشور بود. روش شناسی: روش تحقیق از نظر هدف کاربردی و به صورت توصیفی-پیمایشی است. جامعه و نمونه آماری تحقیق در بخش کیفی شامل اساتید حوزه مدیریت ورزشی بود که به صورت نمونه گیری هدف مند و در بخش کمی نیز شامل 250 نفر از کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان های همدان، کرمانشاه، مرکزی، ایلام و کردستان بود که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بود که در مجموع تعداد 250 پرسشنامه جمع آوری گردید. روایی صوری پرسشنامه با استفاده از نظر متخصصان و اساتید این حوزه و روایی سازه با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی مرتبه اول، تایید گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های آزمون کایزر، مایر و الکین، آزمون کرویت بارتلت، آزمون تحلیل عاملی اکتشافی، تکنیک چرخش واریماکس، تحلیل عاملی تاییدی که از طریق نرم افزارهای SPSS و LISREL انجام گرفت. یافته ها: یافته های حاصل از تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد که مولفه های وضعیت رفتار نوآورانه کارکنان ادارات ورزش و جوانان را می توان در هفت مولفه طبقه بندی کرد که عبارت اند از: ظرفیت سازمانی رفتار نوآورانه، راهبرد رفتار نوآورانه در سازمان، محدودیت های رفتار نوآورانه، مشارکت در نوآوری سازمانی، نیازهای فردی در رفتار نوآورانه، ایده پردازی برای رفتار نوآورانه، مزایا و کارکردهای رفتار نوآورانه. نتیجه گیری: در نهایت نتایج نشان داد مدل وضعیت رفتار نوآورانه کارکنان ادارات ورزش و جوانان ابزاری قابل اطمینان و معتبر است که می توان برای سنجیدن این متغیر در کارکنان از آن استفاده کرد. همچنین تمامی این مولفه ها بر وضعیت رفتار نوآورانه کارکنان ادارت ورزش و جوانان اثرگذار است.

ایران، نوآوری، رفتار نوآورانه