امیرحسین همت زاده - کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران،
علیرضا رضایی نژاد - دکتری ، دانشگاه شهید بهشتی،

فرآیند اکسیداسیون پیشرفته (Advanced Oxidation Process) ابزاری خلاقانه بوده که شامل اعمال انرژی (شیمیایی، الکتریکی یا تابشی) به ناحیه واکنش به منظور تولید گونه های فعال به ویژه رادیکال های هیدروکسیل (که دارای پتاسیل بالای 2/8 V (فرمول درمتن مقاله )در محیط های اسیدی می باشند) است. مکانیسم تخلیه الکتریکی مستقیم درون مایع بسیار پیچیده است، چراکه آب به عنوان محیط تخلیه دارای تراکم بیشتری نسبت به گازها بوده و همچنین رفتار بلند برد پریودی اتمی و مولکولی جامدات را نیز ندارد. در تخلیه الکتریکی درون مایع، جریان توسط یون های کند درون آب که قوای تحت تاثیر رسانایی مایع هستند، منتقل میشود. علاقه مندی در به کارگیری تکنولوژی پلاسما به عنوان یک فرآیند اکسیداسیون پیشرفته به دلیل سازگار پذیری محیطی و راندمان حذف بالا در حذف آلاینده های آلی به صورت فوق العاده ای افزایش پیداکرده است. پلاسما منجر به اثرات فیزیکی و شیمیایی مختلف مثل شکل گیری اولیه گونه های اکسنده: رادیکال ها O. H.)، (OH. و مولکول ها H2O2)، O3 و غیره)، shockwave، نور فرابنفش، حفره زایی الکتروهیدرائولیک(Electrohydraulic cavitation) میشود.

اکسیداسیون پیشرفته، رادیکال های هیدروکسیل، پلاسما، گونه های اکسنده