عاتکه گشوارپور - دانشجوی کارشناسی ارشد،گروه مهندسی پزشکی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد مش
سعید راحتی قوچانی - استادیار گروه برق – دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد
عاطفه گشوارپور - دانشجوی کارشناسی ارشد،گروه مهندسی پزشکی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد مش
وحید سعادتیان - استادیار گروه روانپزشکی

در این تحقیق ضرایب ویولت سیگنال های نرخ ضربان قلب و الکتروآنسفالوگرام در هنگام مدیتیشن در 25 سوژه مطالعه شده است. به منظور بررسی کیفی ضرایب ویولت، فضای فاز ضرایب سطح 4 هر دو سیگنال الکتروآنسفالوگرام و نرخ ضربان قلب در بازه های 5 دقیقه ای ترسیم و پهنای آن محاسبه گردید. نتایج نشان م یدهد که در هنگام مدیتیشن پهنای فضای فاز ضرایب جزیی سیگنال نرخ ضربان قلب کاهش و پهنای فضای فاز ضرایب تقریب آن افزایش می یابد. به نظر می رسد علت افزایش پراکندگی نقاط در فضای فاز ضرایب تقریب، افزایش انحراف معیار سیگنال نرخ ضربان قل ب در هنگام مدیتیشن نسبت به قبل از آن باشد. در سیگنال الکتروآنسفالوگرام فضای فاز ضرایب تقریب قبل از مدیتیشن دارای پراکندگی بیشتری نسبت به دوره های 5 دقیقه ای سیگنال الکتروآنسفالوگرام در هنگام مدیتیشن است. از آنجا که در هنگام مدیتیشن مغز در حالت آرامش به سر م یبرد و نرون های عصبی کمتری در پرداز شهای ذهنی شرکت می کنند، بنابراین پیچیدگی ضرایب ویولت کاهش یافته و فضای فاز آن جم عتر می شود.

الکتروآنسفالوگرام، تحلیل ویولت، فضای فاز، مدیتیشن، نرخ ضربان قلب