مهرداد عنبریان - استاد، گروه بیومکانیک ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
فاطمه رجبیان - دانشجوی کارشناسی ارشد بیومکانیک ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد، بروجرد، ایران
محمدحسین قاسمی - دانشجوی دکتری بیومکانیک ورزشی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
رشید حیدری مقدم - دانشیار، گروه ارگونومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی همدان، همدان، ایران

زمینه و هدف: هدف از انجام پژوهش پیش رو، بررسی تاثیر گوه پاشنه بر میزان فعالیت الکترومایوگرافی عضلات منتخب سمت راست و چپ ناحیه کمر، هنگام بلند کردن بار بود. | روش کار: هفده مرد جوان در این مطالعه نیمه تجربی داوطلبانه شرکت کردند. آزمودنیها، جعبه ای معادل 10 درصد وزن بدن خود را از ارتفاع بالای مفصل ران بلند می کردند و با خم کردن زانو تا جایی پایین می آمدند که ران به موازات زمین قرار می گرفت و دوباره به وضعیت شروع برمی گشتند. این وظیفه 9 بار در دو شرایط همراه و بدون گوه پاشنه انجام شد. متغیرهای میزان فعالیت نرمالیز شد و فرکانس میانه عضلات ارکتور اسپاین و مولتی فیدوس با سیستم الکترومایوگرافی ME6000 ثبت شد. همچنین، آزمودنیها جعبه مذکور را در حالت ایستاده و با دست باز به مدت 30 ثانیه در حالت استاتیک نگه می داشتند. از تست t همبسته برای تحلیل داده ها استفاده شد ( 0/ 05> P) یافته ها: قرار دادن گوه پشت پاشنه پا هنگام نگه داشتن استاتیک بار، تغییر معناداری در میزان فرکانس میانه عضله ارکتور اسپاین سمت راست ایجاد کرد ( 0/ 05> P). همچنین گوه پاشنه، باعث کاهش معنادار میزان فعالیت عضلات ارکتور اسپاین هر دو طرف و همچنین عضله مولتی فیدوس سمت چپ، هنگام برداشتن دینامیکی بار شد ( 0 / 05> P). برای دیگر متغیرها تفاوت معناداری بین دو وضعیت دیده نشدنتیجه گیری: کاهش سطح فعالیت عضلات ناحیه کمر در این تحقیق در وضعیت همراه گوه پاشنه احتمالا می تواند سبب تاخیر در بروز خستگی هنگام انجام این گونه وظایف شغلی شود. این نتایج ممکن است در طراحی کفش برای محیطهای شغلی مفید باشد، هرچند ارایه نظر قطعی مستلزم انجام مطالعات دقیق بیشتری است.

گوه پاشنه، فعالیت الکترومایوگرافی، برداشتن بار، عضلات ارکتور اسپاین