کسری کتاب اللهی - کارشناسی ارشد طراحی شهری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران
مسعود علیمردانی - استادیار گروه شهرسازی دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران
علی اکبر پوری رحیم - مدرس دانشگاه و دانشآموخته دکتری مدیریت راهبردی دفاعی، دانشگاه عالی دفاع ملی، تهران، ایران
سعید فرقانی - کارشناس ارشد پدافند غیر عامل، دانشکده پدافند غیر عامل، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران، ایران

منطقه 12 تهران به-دلیل قرارگیری کاربری های مهم سیاسی، اداری و تجاری کشور همچون مجلس شورایاسلامی، بازار تهران، کاخ گلستان، بیمارستان های متعدد و ... به عنوان یکی از بخش های استراتژیک شهری به-حساب می آید. در پژوهش حاضر، ضمن بررسی ادبیات موضوع پیرامون پدافند غیر عامل، 7 شاخص اصلیتاثیرگذار در بحث آسیب پذیری مناطق شهری استخراج شده و به سنجش و ارزیابی آنها در نمونه موردیپرداخته شد. لذا هدف اصلی در پژوهش حاضر پهنه بندی منطقه 12 از نظر میزان آسیب پذیری در برابر خطراتانسان ساخت با رویکرد پدافند غیرعامل می باشد. بدین منظور ضمن بررسی کلی نمونه موردی، لایه های GISمنطقه 12 شهر تهران براساس شاخص های 7 گانه، تهیه و مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت تعیین اولویت شاخص هانسبت به هم، با استفاده از روش ANP ، مقایسه زوجی آنها در قالب توزیع پرسشنامه ای در بین 20 عضو هییتعلمی فعال در حوزه های مشترک شهرسازی، معماری و پدافند غیر عامل دانشگاه های دولتی شهر تهران به صورت نمونه گیری (احتمالی)، خوشه ایتک مرحله ای و با درنظر گرفتن تعداد برابر مردان و زنان و با پراکنش متعادل در تابستان 1396، انجام پذیرفت. در ادامه به کمک روش ANPشاخص های وزن دهی شده، با استفاده از ابزار Fuzzy در محیط GIS و با روی هم گذاری شاخص های مذکور، پهنه های خطر و آسیب در منطقه12 سنجش شدند. نتایج نشان می دهد که در مجموع 5 / 89 درصد از بلوک های منطقه 12 در پهنه های با آسیب پذیری متوسط به بالا قرارمی گیرند که نشان از عدم امنیت این منطقه در برابر حملات احتمالی دارد. بررسی نقشه فازی آسیب پذیری محلات نیز نشان می دهد که به ترتیبمحلات 23 ، 22 ، 20 ، 11 ، 10 ، 19 ، 12 به صورت بالقوه به ترتیب دارای بیشترین میزان آسیب پذیری در برابر خطرات انسان ساخت می باشند.

منطقه 12 تهران، پدافند غیرعامل، آسیب پذیری، تحلیل چیدمان فضا، خطرات انسان ساخت، Fuzzy GIS