طاهره زهرایی - دانشجوی کارشناسی ارشد بالینی، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، زنجان، ایران
فایق یوسفی - دانشیار، گروه روانپزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران.
امید ساعد - استادیار، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، زنجان، ایران

تحمل ناپذیری عدم قطعیت به عنوان یک ویژگی ذاتی ناشی از مجموعه باورهای منفی درباره عدم قطعیت و پیامدهای آن تعریف شده که دربرگیرنده تمایل به واکنش منفی در سطوح هیجانی، شناختی، و رفتاری به موقعیتها و حوادث نامعلوم است با توجه به گستردگی سازه تحمل ناپذیری عدم قطعیت در ادبیات پژوهشی اختلالهای هیجانی و به خصوص رشد قابل توجه مطالعات در این زمینه در چند سال اخیر، انتخاب ابزار مناسب و دقیق برای اهداف پژوهشی و درمانی مرتبط با این سازه از اهمیت فراوانی برخوردار است.تا کنون جهت سنجش تحمل ناپذیری عدم قطعیت ابزارهایی همچون مقیاس تحمل ناپذیری عدم قطعیت-نسخه 27 عبارتی، مقیاس تحمل ناپذیری عدم قطعیت-نسخه 12عبارتی، پرسشنامه تحمل ناپذیری عدم قطعیت-نسخه 45عبارتی، پرسشنامه تحمل ناپذیری عدم قطعیت اختلال ویژه، مقیاس تحمل ناپذیری عدم قطعیت موقعیتویژه- و مقیاس پاسخ به عدم قطعیت طراحی و اعتباریابی شده اند.هدف این مطالعه آن است که این ابزارها را معرفی کند، تاریخچه کوتاهی از هر کدام ارایه نماید، ویژگیهای روان سنجی هرکدام را به تفصیل بیاورد و در انتهای هر ابزار، ویژگی منحصر به فرد هر کدام را برای استفاده پژوهشگران و درمانگران بیان کند. این کار به متخصصین امکان میدهد تا به فراخور نوع هدفی که دارند ابزار مناسب خود را از میان این ابزارها انتخاب کنند.

تحمل ناپذیری عدم قطعیت، ابزارهای تحمل ناپذیری عدم قطعیت، اعتبار، مروری