محمد یاراحمدی - دانشجوی دکتری مهندسی مالی، دانشکده مدیریت و حسابداری ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین، ایران
ابراهیم عباسی - دانشیار، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه الزهراء ، تهران، ایران

امروزه، تامین مالی جمعی به یک فرصت سرمایه گذاری محبوب برای کارآفرینان تبدیل شده است.کسانی که مایل به گذشتن و یا دور زدن کانال های تامین مالی کلاسیک مانند دریافت وام از بانک ها و صندوق های سرمایه گذاری مخاطره آمیز هستند. از این رو تامین مالی از طریق جمع سپاری، یکی از روش های جدید تامین سرمایه برای پروژه های پر مخاطره از طریق کانال های الکترونیکی و بهره برداری از سرمایه های اجتماعی می باشد. بنابراین ارزش گذاری استارتاپ ها و کسب وکارهای نوپا بسیار اهمیت پیدا می کنند. ارزش یک استارت آپ تعیین می کند که یک کارآفرین در ازای سرمایهای که دریافت میکند چه میزان از سهام کسب وکار خود را باید از طریق جمع سپاری در اختیارسرمایه گذاران خرد قرار دهد.این مقاله برای ارزش گذاری پروژه های هم زمان و کسب وکارهای نوپایی که قصد تامین مالی از طریق جمع سپاری را دارند با استفاده از معرفی مدلی پویا در 6 گام به محاسبه ارزش فرصت سرمایه گذاری در یک زمان معین و تصمیم گیری برای انتخاب سرمایه گذاری های مطلوب می پردازد. دراین تحقیق، بااستفاده از اطلاعات پروژه های هم زمان تحت مدل برنامهریزی پویا مشخص گردید که احتمال سرمایه گذاری و تامین مالی تحت گام های مدل ارزیابی با توجه به هم زمانی اجرای پروژه ها و فاصله دوره بازگشت آنها هرچه بیشتر باشد، ارزش فرصت تامین مالی نیز بیشتر است و در مقایسه نرخ بازده داخلی محاسبه شده پروژه ها با میانگین بازده پروژه های انتخاب شده تحت مدل ارائه شده، بیانگر پوشش 96 % بازده محاسبات انجام شده می باشد.نتایج ما از مشاهدات ، اهمیت زمان (دوره اجرای) پروژه برای انتخاب سرمایه گذاری به صورت تامین مالی جمعی توسط سرمایه گذاران و بازده سرمایه گذاری را برجسته نشان می دهد. مانند وجود فاصله کلیدی از دوره کمپین تا شروع برای یک تامین مالی موفقیت آمیز باقی مانده است. و یک وابستگی متقابل به صورت خطی بین هدف پروژه و ابزاراجرای آن وجود دارد.

تامین مالی جمعی، تصمیم گیری تامین مالی، مدل برنامه ریزی پویا، زمان بندی پروژه