بنفشه بخشی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مدیریت دولتی، گرایش مدیریت و تحول دانشگاه پیام نور مرکز رشت

دانش موجود ما در حوزه مهندسی مجدد فرایند کسب و کار(BPR=BUSINESS PROCESS REENGINEERING) عموما حاصل تجربیات اجرای پروژه های مهندسی مجدد در بنگاه های خصوصی است. در این مقاله تلاش می شود که ابتدا با توجه به تفاوت های ماهوی بخش دولتی و خصوصی بفهمیم که نحوه اجرا و اثربخشی یک پروژه مهندسی مجدد چه ویژگی های شاخصی در بخش دولتی می تواند داشته باشد. سپس مطالعه موردی اجرای مهندسی مجدد در یک سازمان دولتی در کشور سنگاپور ارایه می شود که نشان می دهد با وجود دشواری ها و موانع ذکر شده چگونه می توان به یک تجربه موفق و موثر مهندسی مجدد در سازمانهای دولتی دست یافت. مدیریت دانش روشی سیستماتیک برای تشخیص، سازماندهی و به اشتراک گذاشتن دانش در سازمان است که می تواند در نهایت به تولید دانش بیشتر در سازمان نیز منجر گردد. امروزه مدیران ارشد سازمانها دریافته اند که سرمایه های دانشی در سازمان از اهمیت فوق العاده ای برخوردار بوده و می بایست توان زیادی را برای مدیریت سرمایه های دانشی و دانش نهفته در فرایندهای سازمان خود صرف کنند. از طرفی، گاه فرایندهای سازمان از کارایی کافی برخوردار نبوده و مدیران را به اندیشه هایی چون مهندسی مجدد، فرایندها جهت اصلاح مکانیسمها و فرایندهای سازمان خود وا می دارند.

باز مهندسی، مهندسی مجدد، دولتی، متخصص، خصوصی