دانیال رضاپور - دانشجوی دکتری روابط بین الملل دانشگاه گیلان
علی اسکندری - دانش آموخته کارشناسی ارشد روابط بین الملل دانشگاه تهران

ابتکار یک کمربند – یک جاده چین مهم ترین مگاپروژه اقتصاد سیاسی بینالمللی در شرایط کنونی است. چین با این طرح، اهداف بزرگی را در زمینه رشد اقتصادی، به خصوص امنیت انرژی، گسترش حوزۀ نفوذ و تاثیرگذاری در مناطق مختلف، دسترسی به بازارهای جهانی و نیز ایجاد راه های ارتباطی و حمل و نقل مقرون به صرفه تر دنبال می کند. این ایده به دنبال تسهیل و تامین انتقال انرژی، کالا و نزدیک گردانیدن نقاط مختلف کرۀ خاکی به سوی کشور چین می باشد. مقاله حاضر معطوف به تبیین فرصت ها و چالش های همکاری ایران و چین در قالب این ابتکار با اتکا به روش های کیفی پژوهش همچون مشاهده و تحلیل اسناد است. در این راستا پرسش اصلی تحقیق اینگونه مطرح می شود که ابتکار جاده ابریشم نوین به مثابه راهبرد سیاست خارجی چین چه فرصت ها و چالش هایی برای ایران به وجود آورده است فرضیه ای که در پاسخ به این پرسش ارائه شده بدین صورت که این ابتکار علاوه بر ایفای نقش تاثیرگذار برای آینده کشورمان می تواند پیامدهای داشته باشد. در بحث فرصت های توسعه و تعمیق روابط این کشورها با چین: ظرفیت سازی برای برتری منطقه ای، تعامل همزمان با شرق و غرب، ایجاد مسیرهای مختلف خشکی و دریایی و متنوعسازی مبادی واردات انرژی، تامین، تسهیل و افزایش امنیت انتقال انرژی برای عرضه کنندگان و مصرف کنندگان در جهت تامین منافع کشورها و در ذیل پیامدها محورهای همانند تفوق چین بر ساختار ژئواکونومی کشورهای ایران و تشدید رقابت روسیه، آمریکا در منطقه را می تواند همراه داشته باشد

یک کمربند- یک جاده، چین، ایران، ژئواکونومی، جاده ابریشم