زهرا ضمیرایی - عضو هیات علمی پژوهشکده محیط زیست جهاد دانشگاهی، رشت، ایران
محمد پناهنده - عضو هیات علمی پژوهشکده محیط زیست جهاد دانشگاهی، رشت، ایران
فاطمه قنبری - عضو هیات علمی پژوهشکده محیط زیست جهاد دانشگاهی، رشت، ایران
صدف فیضی - کارشناس پژوهشی پژوهشکده محیط زیست جهاد دانشگاهی، رشت، ایران

بیوچار یک ماده غنی از کربن، متخلخل با سطوح دارای گروه های عاملی اکسیژن دار ا ست، که خواص فیزیکی و شیمیایی متفاوتی بسته به مواد اولیه و فن آوری پیرولیز از خود نشان می دهد. بیوچار در خاک به منظور بهبود خواص در هر دو زمینه کشاورزی و محیط زیست استفاده شود. مواد اولیه تولید بیوچار به طور عمده از زیست توده کشاورزی به دست می آید که یکی از فراوان ترین منابع تجدیدپذیر در زمین ا ست. برخی از این منابع شامل بقایای محصول، زیست توده چوبی، بسترهای حیوانی و پسماند جامد بوده که بیوچار از طریق اعمال فرایندهای مختلف شیمیایی از جمله پیرولیز آهسته و پیرولیز سریع تولید می شود. خواص ویژه بیوچار شامل سطح ویژه بزرگ، ساختار متخلخل، سطح غنی از گروه های عاملی و ترکیبات مواد معدنی است که گزینه مناسب به عنوان یک جاذب برای حذف آلاینده ها از محلول های آبی می باشد. در این مقاله، به بررسی پتانسیل بیوچار برای جذب آلاینده های آب می پردازد که به دلیل در دسترس بودن منابع وسیع اولیه، ارزان قیمت بودن و ویژگی های مطلوب فیزیکی/شیمیایی سطح یک جاذب موثر محسوب می شود..

بیوچار، جاذب، آلاینده، زیست توده، پیرولیز.