ارزیابی عملکرد شبکه آبیاری قزوین با استفاده از مدل PAIS

بررسیهای کلی بیانگر آنست که عملکرد اغلب شبکه های آبیاری پایین تر از حد انتظار می باشد . عدم استفاده از روشهای مناسب ارزیابی باعث گردیده که موفقیت کامل مطالعات ارزیابی و بهبود عملکرد حاصل نگردد . در این تحقیق علاوه بر آزمون کاربرد و نمایش قا بلیت مدل PAIS برای ارزیابی عملکرد شبکه های آبیاری ، شبکه آبیاری قزوین مورد ارزیابی قرار گرفت که نتایج ارزیابی آن به شرح زیر می باشد: عملکرد سیستم در دیدگاه های مدیریتی، فنی، اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی بترتیب 64 ،%82 ، % 62% ، 84% ، 78% بوده است که در طبقه خوب و بسیار خوب قرار می گیرند . اعتبار این ارزیابی براساس نسبت تعداد شاخصهای محاسبه شده به کل شاخصها با اعمال ضرائب اهمیت آنها برای دیدگاه های فوق به ترتیب 94%، 86% ، 36% و 85% بوده است که بجز دیدگاه زیست محیطی که درجه اعتبار ارزیابی آن ضعیف است در سایر دیدگاه ها خوب و بسیار خوب می باشد . همانگونه که مشاهده می شود عملکرد سیستم از دیدگاه فنی دارای بالاترین سطح و از دیدگاه مدیریتی حداقل می باشد. عملکرد کل شبکه 68% و خوب ارزیابی می گردد. اعتبار این ارزیابی 0/8 است که در طبقه خوب قرار می گیرد . نتایج بدست آمده نشان می دهد که مدل PAIS ابزار مطلوبی جهت ارزیابی کمی عملکرد سیستم های آبیاری است . با استفاده از این مدل می توان ضمن ارزیابی عملکرد بخشهای مختلف و تعیین میزان اعتبار ارزیابی هر کدام اولویتهای بخشها را جهت بهبود عملکرد تعیین نمود . همچنین در مورد شبکه آبیار ی قزوین می توان اظهار داشت که عملکرد نسبی سیستم در مجموع مناسب است و چنانچه نظر به ارتقاء سطح عملکرد باشد بررسیها و سرمایه گذاری می بایست بترتیب در بخشهای مدیریتی، اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و نهایتاً فنی متمرکز گردد . با توجه به اعتبار پایین ارزیابی از دیدگاه زیست محیطی لازم است سرمایه گذاریهای لازم در اندازه گیری عوامل مربوطه و تهیه اطلاعات مورد نیاز این بخش صورت گیرد.