بررسی تأثیر صیانت از وضع طبیعی سیلابدشت رودخانه ها بر صنایع کشاورزی و گردشگری

در جوامع امروزی، شرایط زندگی انسان به شکل بسیار پیچیده ای دچار روزمرگی شده است. سفر و به خصوص اکوتوریسم یا طبیعت گردی میتواند راه بسیار مناسبی برای رفع مشکلات ناشی از این شیوه زندگی باشد. همچنین در بسیاری از نقاط ایران کشاورزی به عنوان یکی از مهمترین منابع کسب درآمد و تأمین معیشت جوامع محلی مورد توجه میباشد. بهعلاوه اهمیت استراتژیک بعضی از محصولات کشاورزی برای اقتصاد کشورها سبب میشود تا این صنعت از جمله صنایع بسیار ارزشمند جوامع بشری باشد. رودخانه ها و اراضی اطراف آنها از جمله منابع طبیعی بسیار ارزشمند در صنعت گردشگری میباشند، که علاقه مندان زیادی را به سمت خود جلب مینمایند. وجود اراضی بسیار حاصلخیز و ارزشمند در سیلابدشت رودخانه ها و همچنین استفاده از رودخانه ها به عنوان یکی از مهمترین منابع تأمین آب کشاورزی، بهخصوص در مواقع خشکسالی، از جمله عواملی هستند که یادآور اهمیت حفظ این میراث طبیعی میباشند. بنابراین حفظ و صیانت از این دارایی ارزشمند میتواند تأثیر به سزایی در رشد و پیشرفت هر دو صنعت گردشگری و کشاورزی جوامع محلی داشته باشد. در پژوهش حاضر به بررسی دو رویکرد صیانت از وضع طبیعی رودخانه ها و عدم حفاظت از آنها پرداخته و همچنین مزایا ومعایب هر دو رویکرد را بیان نموده و تأثیر آنها بر صنایع کشاورزی و گردشگری بررسی میشود. این پژوهش نشان میدهد، صیانت از وضع طبیعی رودخانه ها، میتواند راهکاری بسیار مناسب در جهت مدیریت صحیح منابع آب سطحی و زیرزمینی، توسعه ی گردشگری، رشد کشاورزی، اشتغالزایی، ایجاد ارزش افزوده ی قابل ملاحظه و توسعه ی پایدار داشته باشد.