بررسی کاربرد زغال زیستی تهیه شده از شلتوک برنج در شوری زدایی آب آبیاری
محل انتشار: فصلنامه علوم آب و خاک، دوره: 19، شماره: 71
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 292
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JWSS-19-71_003
تاریخ نمایه سازی: 22 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
استفاده از جاذب های کربنی برای حذف آلودگی های مختلف رو به افزایش است. زغال زیستی مواد متخلخل غنی از کربن، ارزان قیمت و دوستدار محیط زیست است که از پیرولیز زیستتوده تولید می شود. در این مطالعه، پتانسیل زغال زیستی تهیه شده از شلتوک برنج در شوری زدایی آب آبیاری با شوری های ۵، ۱۵ و ۲۵ دسی زیمنس بر متر مورد ارزیابی قرار گرفت. تاثیر دماهای پیرولیز ۴۰۰ (RHB۴)، ۶۰۰ (RHB۶) و ۸۰۰ درجه سلسیوس (RHB۸) بر خصوصیات فیزیکی و شیمیایی و قدرت شوری زدایی آنها بررسی شد. نتایج نشان داد که دمای پیرولیز تاثیر معنیداری بر خصوصیات جاذب دارد. زغال RHB۶ با ظرفیت شوری زدایی ۱/۳۰۱ میلی گرم بر گرم کارآمدترین جاذب در شوری زدایی نسبت به دو جاذب دیگر بود. این جاذب بیشترین سطح ویژه (۲۱۱ متر مربع بر گرم) و حجم تخلخل (۱۱۴/۰ سانتی متر مکعب بر گرم) را داشت. نتایج این مطالعه چشم اندازی جدید به مدیریت پسماندهای کشاورزی و کاهش هزینه های آبیاری می باشد.
نویسندگان
رخساره رستمیان
Dept. of Water Eng., Respectively, College of Agric., Isf. Univ. of Technol., Isfahan, Iran.
منوچهر حیدرپور
Dept. of Water Eng., Respectively, College of Agric., Isf. Univ. of Technol., Isfahan, Iran.
سید فرهاد موسوی
Dept of Civil Eng., Semnan Univ., Semnan, Iran.
مجید افیونی
Dept of Soil Sci., College of Agric., Isf. Univ. Technol., Isfahan, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :