تحلیل و ارزیابی تقویم اقلیم نظامی منطقه جنوب شرق کشوربه منظور برنامه ریزی فعالیت های نظامی

آب وهوا یکی از مهم ترین عوامل جغرافیایی تاثیرگذار بر امور دفاعی و نظامی است. همچنین یکی از دغدغه های فرماندهان راهبردی برای برنامه ریزی درازمدت، آگاهی از تقویم اقلیم نظامی مناطق مختلف است. استان سیستان و بلوچستان به عنوان دومین استان پهناور کشور، به دلیل همجواری با کشورهای پاکستان و افغانستان و سواحل دریای عمان و نیز شرایط اقلیمی خاص مانند وقوع بادهای ۱۲۰ روزه سیستان همراه با گردوخاک و محدودیت دید و نیز تاثیر توده هوای موسمی در فصل تابستان، در برنامه ریزی های نظامی حائز اهمیت است. برای ارزیابی و پهنه بندی شرایط اقلیمی استان خوزستان نیز از نظر عملیات و فعالیت های نظامی، تمامی ایستگاه های سینوپتیک موجود در منطقه مورد مطالعه قرار گرفت و از بین آن ها هفت ایستگاه که دارای دوره آماری بالای سی سال بودند، انتخاب شد و داده های اقلیمی مربوط به پارامترهای دما، رطوبت نسبی، سرعت و جهت باد، ابرناکی، میدان دید و بارش باران و برف، در دوره روزانه و ماهانه از سازمان هواشناسی دریافت گردید. سپس آستانه های عناصر اقلیمی تاثیرگذار در عملیات نظامی تعیین و احتمالات وقوع پارامترهای تاثیرگذار بر عملیات نظامی محاسبه شد. در ادامه بعد از مشخص کردن اهمیت هر یک از پارامترهای اقلیمی براساس نظرسنجی از خبرگان نظامی، شاخصی تحت عنوان شاخص اقلیم نظامی ارائه شد و سپس وضعیت منطقه از لحاظ میزان مطلوبیت شرایط اقلیمی برای انجام عملیات های مختلف نظامی در طول سال مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که مطلوبیت اقلیم نظامی در منطقه جنوب شرق کشور در ماه های گرم سال و فصل تابستان نسبت به ماه های سرد و معتدل پایین است؛ به گونه ای که کمترین مطلوبیت برای عملیات های نظامی در سطح منطقه، مربوط به ماه های تیر و مرداد می باشد. در بین ایستگاه های استان کمترین مطلوبیت اقلیم نظامی مربوط به منطقه زابل و زهک است که تحت تاثیر بادهای ۱۲۰ روزه سیستان قرار می گیرند. همچنین بیشترین مطلوبیت اقلیم نظامی در سطح استان، مربوط به ماه های آبان، مهر و اسفند می باشد و در بین ایستگاه های استان نیز ایستگاه های چابهار و سراوان در این ماه ها از مطلوبیت اقلیم دفاعی بیشتری نسبت به بقیه برخوردار هستند.