بررسی آزمایشگاهی تعیین ضریب دبی سرریز جانبی لولایی

سرریزهای جانبی به طور گسترده برای انحراف آب از رودخانه ها به کار می روند. رودخانه های طبیعی با رسوب بستر متحرک هستند که ته نشینی آن ها در امتداد سرریز جانبی مشکلاتی را در انحراف آب ایجاد می کند. هدف اصلی این تحقیق، افزایش ضریب دبی و راندمان بهینه سرریز جانبی بصورت لولایی است. مطالعات بر روی یک فلوم آزمایشگاه ی با عرض ۰,۴ متر و طول سرریز ۰,۴۸ متر انجام شده است. تغییرات پروفیل سطح آب بر روی سرریز جانبی به ازاء حالات گوناگون قرارگیری سرریز در راستای عمود بر جریان و مقطع انحراف جریان در بالادست سرریز جانبی در کانال اصلی نصب و اعماق اندازه گیری شد. نتایج به دست آمده بر روی فلوم مورد تحلیل و مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان می دهد، پروفیل سطح آب بر روی سرریز جانبی تحت تاثیر سررزی لولایی در جنب سرریز بوده و در نتیجه در شرایط جریان بر روی سرریز جانبی نسبت به حالت ایستا و شاهد موثر بوده است. مقادیر دبی جریان عبوری و تغییرات پروفیل سطح آب سرریز جانبی برای کانال با حالت صفر درجه و عمودی همبستگی خوبی را نسبت به مقادیر حاصل شده از جریان در کانال دارد. خطای نسبی نسبت دبی جریان محاسبه شده برای کانال جانبی با رابطه های دیگر قیاس شده و در نتیجه این روش نسبت به حالات ساده، بازده ی بیشتر و بهینه ای حدود ۵ الی ۷ درصد بیشتر را دارد.