تحلیل و ارزیابی فنی و اقتصادی روش بازیافت گرم جهت روکش آسفالت محورهای شریانی

طی دهه ی گذشته ، در کنار مقبولیت جهانی روش های مختلف بازیابی ، بازیافت آسفالت نیز طی سال های اخیر رشد قابل توجهی داشته و هم اکنون در اکثر کشور های دنیا مورد استفاده قرار می گیرد. اقتصادی بودن، حفظ منابع طبیعی ، سازگاری با الزامات زیست محیطی و صرفه جویی قابل ملاحظه در زمان اجرا، از ویژگی های مثبت این تکنولوژی در بهسازی راه هاست . از دیگر مزایای این روش می توان به ثابت نگهداشتن ضخامت روسازی ، جوانسازی و احیای روسازی موجود، برطرف کردن خرابی های سطحی و کلی و اصلاح وضعیت ترک های موجود، عدم نیاز به افزایش ارتفاع جداول وسایر تجهیزات کناری راه، عدم نیاز به دپو جهت تخلیه ی مواد زائد، کیفیت مطلوب پس از اجرا، حفظ و ایجاد عبور و مرور ایمن در زمان اجرای پروژه و کم شدن آلودگی های زیست محیطی از طریق جلوگیری از حمل و نقل های اضافی و به کارگیری مصالح و منابع جدید مصالح سنگی و مواد قیری اشاره کرد. بازیافت مصالح آسفالتی موجود به روش های مختلفی انجام می شود که با وجود پراکندگی در خصوصیات مخلوط نهائی و روش های اجرائی ، همگی در استفاده ی مجدد از مصالح موجود دارای وجه مشترک هستند. در این تحقیق به بررسی و مقایسه روش بازیافت آسفالت در کارخانه ، روش بازیافت آسفالت در محل ، روش بازیافت گرم در جا، روش بازیافت سرد درجا و روش بازیافت سرد آسفالت با استفاده از روش آماری و نرم افزار SPSS پرداخته شده است . بر اساس مقایسه معیارهای مختلف تصمیم گیری مشاهده شده است که مهم ترین معیار در تعیین روش برتر روکش آسفالتی محورهای شریانی آیتم هزینه بازیافت بوده است . دومین عامل موثر کیفیت اجرایی تعیین شده است . در نهایت کمترین تاثیر برای سرعت اجرا مشخص گردید. بر اساس امتیاز نهایی روش های روکش آسفالت محورهای شریانی مشاهده شده است که برترین روش در این تحقیق شامل روش بازیافت آسفالت در محل تعیین شده است . همچنین کمترین امتیاز برای روش بازیافت سرد درجا تعیین گردید.