بررسی عوامل موثر بر پایداری نظام کشت گلخانه ای در منطقه جیرفت و کهنوج

این تحقیق با هدف بررسی عوامل موثر بر پایداری نظام کشت گلخانه ای در منطقه جیرفت و کهنوج صورت پذیرفت. از نظر روش پژوهش، این تحقیق از نوع تحقیقات توصیفی- همبستگی محسوب می شود. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل تمامی گلخانه داران منطقه جیرفت و کهنوج در شش دهستان بود (۱۸۶۲N=). با توجه به فرمول کوکران، حجم نمونه ۱۵۴ نفر بدست آمد که برای افزایش دقت به ۱۸۰ نفر افزایش یافت. برای دستیابی به نمونه ها و تکمیل پرسشنامه ها، از روش نمونه گیری طبقه ای با اختصاص متناسب بهره گرفته شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه ای که از طریق بررسی منابع و بر اساس اهداف تحقیق تدوین گردیده بود، گردآوری شدند. اعتبار پرسشنامه با پانل متخصصان و کارشناسان در زمینه موضوع مورد پژوهش مورد تایید قرار گرفت. برای تعیین قابلیت اعتماد ابزار تحقیق پیش آزمون (۳۰ نفر خارج از نمونه اصلی) انجام گرفت که مقدار آلفای کرونباخ محاسبه شده برای مقیاس های اصلی پرسشنامه بیشتر از ۷۵/۰ بود که بیانگر قابلیت اعتماد مناسب ابزار تحقیق می باشد. نتایج آمار توصیفی نشان داد که به لحاظ پایداری کشت در حدود ۳۱/۱۱ درصد گلخانه های مورد مطالعه پایدار، ۵۶/۴۹ درصد نسبتا پایدار و ۱۳/۳۹ درصد آنها ناپایدار می باشند. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون حاکی از آن بود که در حدود ۹/۵۳ درصد از تغییرات سطح پایداری کشت گلخانه ای را پنج متغیر سطح دانش کشاورزی پایدار، سطح تحصیلات، نگرش به کشاورزی پایدار، میزان شرکت در کلاس های آموزشی- ترویجی و سابقه فعالیت گلخانه ای تبیین می نمایند.