بررسی تجربیات دانشجویان رشته آموزش جغرافیا از برنامه درسی آموزش جغرافیا در دانشگاه فرهنگیان

هدف این مقاله بررسی تجربیات دانشجویان رشته آموزش جغرافیا از برنامه درسی رشته آموزش جغرافیا در دانشگاه فرهنگیان امیر کبیر است. روش پژوهش روش کیفی با رویکرد پدیدار شناسی است. نمونه های مورد بررسی دانشجویان دختر دانشگاه فرهنگیان امیر کبیر در سال ۱۴۰۱ هستند. نمونه ها بر اساس نمونه گیری هدفدار از بین ۲۲ دانشجوی دختر دانشگاه فرهنگیان امیر کبیر انتخاب شدند و تعداد نمونه ها بر اساس اصل اشباع نظری تعیین شدند. روش جمع آوری اطلاعات روش مصاحبه ساختار نیافته و روش تحلیل اطلاعات روش تحلیل مضمون است. تجربیات دانشجویان از برنامه درسی آموزش جغرافیا در سه مضمون اهمیت رشته آموزش جغرافیا ، تجربیات یادگیری در رشته آموزش جغرافیا و مسائل آموزشی در رشته آموزش جغرافیا دسته بندی شدند. نتایج یافته ها نشان می دهد که دانشجویان رشته آموزش جغرافیا با اهمیت و اهداف طراحی شده رشته آموزش جغرافیا اشنا هستند. تحصیل در رشته آموزش جغرافیا موجب تغییراتی در نگرش، گرایش و مهارتهای انها نسبت به محیط پیرامون شده است. همچنین رشته آموزش جغرافیا در نحوه ارائه واحدهای درسی با مسائل و مشکلاتی مواجه است که لازم است مورد توجه برنامه ریزان درسی و مدیران آموزشی این رشته قرار گیرد.