تعیین ظرفیت و میزان انعطاف قابل حصول در کانال های شبکه های آبیاری برای روش توزیع توافقی (مطالعه موردی: شبکه قزوین)

از مهمترین مسائلی که در طراحی شبکه های آبیاری وجود دارد تعیین ظرفیت کانال ها است. مدل اول کلمان از روش های موفق در طراحی شبکه های آبیاری تحت فشار با روش بهره برداری برحسب تقاضا است. با توجه به سازگاری فرضیات مدل کلمان با روش بهره برداری برحسب درخواست با ایجاد تغییراتی در مدل اول کلمان، می توان از آن جهت تعیین ظرفیت کانال های درجه در شبکه هایی که با روش بر حسب درخواست بهره برداری می شوند استفاده کرد. بر این اساس مدل توسعه یافته کلمان برای تعیین ظرفیت کانال ها در روش بر حسب درخواست ارائه شده است. امکان کاربرد مدل توسعه یافته کلمان در شبکه های آبیاری، مستلزم بررسی میزان انطباق درخواست ها با فرضیات مدل است. در این تحقیق ابتدا مدل توسعه یافته کلمان برای شیوه بر حسب درخواست معرفی و تحلیل شده، در ادامه نوع توزیع درخواست کشاورزان در شبکه آبیاری قزوین با توزیع کلمان مقایسه شده است. در انتها عملکرد مدل توسعه یافته کلمان در تعیین ظرفیت کانال های مورد مطالعه برای احتمال تجمعی درخواست های هم زمان در محدوده روش بر حسب درخواست مورد بررسی قرار گرفته است، تا مشخص شد تا چه اندازه می توان انعطاف پذیری این شبکه را افزایش داد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که با اطلاعات موجود و استفاده از مدل کلمان توسعه یافته، انعطاف پذیری شبکه قزوین تا ۹۹% قابل افزایش است.