رابطه بین خود کار آمدی و تنظیم هیجانی دانش آموزان پیش دبستانی معلول جسمی حرکتی با نقش میانجیگری منبع کنترل

هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین خود کارآمدی و تنظیم هیجانی دانش آموزان پیش دبستانی معلول جسمی حرکتی با نقش میانجیگری منبع کنترل شهر تهران می باشد به لحاظ ماهیت و اهداف ،این پژوهش از نوع کاربردی و برای اجرای آن از روش همبستگی استفاده شده است.جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر پیش دبستانی معلول دوره دبستانی معلول جسمی و حرکتی شهر تهران بوده که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تعداد ۴۰ نفر به عنوان حجم نمونه آماری پژوهش انتخاب شدند.برای گرداوری داده ها از پرسش نامه های خود کارآمدی شرر و آدامز استفاده شده است که روایی و پایایی آن ها مورد تایید قرار گرفته است.جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات حاصل از داده ها د ر سطح امار استنباطی از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.نتایج پژوهش نشان داد که بین خودکارامدی دانش آموزان پیش دبستانی معلول پیش دبستانی معلول جسمی و حرکتی با اضطراب مدرسه همبستگی وجود دارددر بررسی تنظیم هیجان بدست آمد که با بالا رفتن هیجان اضطراب دانش آموزان پیش دبستانی معلول فوق هم بیشتر می شود.و با با بالا رفتن اضطراب امتحان اضطراب مدرسه کاهش می یابد