تاثیر تمرینات ایروبیک با شدت متوسط بر سطوح آدیپونکتین، عامل نکروز دهنده تومور آلفا و نسبت آدیپونکتین به عامل نکروز دهنده تومور آلفای سرم مردان با سندروم متابولیک

زمینه و هدف: با توجه به نقش فعالیت بدنی بر عوامل موثر بر بیماری­های متابولیکی، هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات ایروبیک با شدت متوسط بر سطوح سرمی آدیپونکتین، عامل نکروز­ دهنده تومور آلفا و نسبت آدیپونکتین به عامل نکروز دهنده تومور آلفا در مردان دارای سندروم متابولیک بود. روش تحقیق: در پژوهش نیمه­تجربی حاضر که با طرح پیش آزمون_پس آزمون با گروه کنترل به اجرا درآمد، ۲۴ مرد مبتلا به سندروم متابولیک در محدوده سنی۵۰-۴۰ سال با میانگین شاخص توده بدن۲۲/۲ ± ۹۰/۳۲ کیلوگرم بر متر مربع با توجه به معیارهای ورود و خروج انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه کنترل و تمرین تقسیم شدند. مداخله تمرینی شامل شش هفته تمرینات ایروبیک با شدت ۶۵-۶۰ درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره و تکرار سه جلسه در هفته بود. سطوح سرمی آدیپونکتین و عامل نکروز دهنده تومور آلفا به روش الایزا و گلوکز ناشتا، تری گلیسیرید و لیپوپروتئین کلسترول پر چگال به روش آنزیمی، کالریمتریک سنجیده شد. تحلیل آماری با نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه­گیری مکرر در سطح معنی­داری ۰۵/۰≥p صورت گرفت. یافته ها: شش هفته تمرین هوازی با شدت متوسط سبب افزایش معنی­دار سطوح سرمی آدیپونکتین (۰۰۸/=p) و نسبت آدیپونکتین به عامل نکروز دهنده تومور آلفا (۰۰۱/۰=p) و همچنین کاهش معنی­دار عامل نکروز دهنده تومور آلفا (۰۱/۰=p) نسبت به قبل از تمرین در مردان دارای سندروم متابولیک شد. همچنین سطوح سرمی شاخص­های متابولیکی اعم از گلوکز ناشتا (۰۰۱/۰=p)، تری­گلیسیرید (۰۰۳/۰=p)، لیپوپروتئین پرچگال (۰۳/۰=p) و همچنین شاخص توده بدن (۰۴/۰=p ) در گروه تمرین بهبود معنی­دار نسبت به قبل از مداخله پیدا کرد. بیشترین تغییر در نسبت آدیپونکتین به عامل نکروز­ دهنده تومور آلفا و کمترین تغییر در لیپوپروتئین پرچگال مشاهده شد. نتیجه گیری: به نظر می­رسد تمرینات ایروبیک با شدت متوسط با تعدیل در شاخص­های مرتبط با بیماری سندروم متابولیک و همچنین کاهش التهاب، می­تواند سبب بهبود این بیماری گردد.