بررسی ظرفیت و عملکرد تقاطعات بدون چراغ براساس زمان اشغال در نمونه موردی شهر تهران

تقاطعات بدون چراغ از جمله راهکارهای رایج برای مدیریت تقاطعات با حجم ترافیک کم است . برایمحاسبه ظرفیت این تقاطعات معمولا از تئوری پذیرش سر فاصله استفاده میگردد که با وجود کاراییخوب، دارای اشکالاتی از جمله اینکه در این روش رفتار راننگان متخلف کمتر مد نظر قرار گرفتهاست ، برای حل این مشکل روش تداخل ایجاد گردید است . در این مقاله میخواهیم مقایسه ای بیناین دو روش انجام دهیم که برای اینکار یک تقاطع سه راه در شهر تهران را مورد برداشت میدانی قراردادیم و حجم مسیر های مختلف عبوری از تقاطع را بدست آوردیم و به کمک تصاویر ویدویی برداشتشده از محل ، زمان اشغال تقاطع را برای مسیرهای مختلف اندازه گرفتیم . در نهایت محاسبات را باروش کتاب HCM 2010 مورد مقایسه قرار دادیم.