تاثیر جنس مصالح سنگی بر نتایج طرح اختلاط آسفالت درشت دانه

ایران به عنوان یک کشور در حال توسعه هر ساله شاهد افزایش میزان ترافیک و بار محوری عبوری از جاده های موجوددرکشور می باشد که این امر باعث ایجاد خرابی های زود هنگام و کوتاه شدن طول عمر روسازی های مورد استفاده میشود. بنابراین نیاز به افزایش استقامت روسازی در طی سال های اخیر به شدت احساس می شود. یکی از روش های بهبود کیفیت سطح روسازی ها، استفاده از مخلوط های آسفالتی درشت دانه )بزرگتر از 22 میلی متر( می باشد. در این مطالعهسعی شده است که ابتدا روشی برای طرح اختلاط مخلوط های آسفالتی درشت دانه تعیین شود که در نقاط مختلف و باشرایط گوناگون آب و هوایی و استفاده از انواع مصالح سنگی با جنس متفاوت، قابلیت اجرایی داشته باشد و سپس با استفاده از نتایج این طرح اختلاط، میزان تأثیر استفاده از مصالح سنگی با جنس متفاوت در استقامت، کیفیت و دوام مخلوط های آسفالتی درشت دانه مورد بررسی قرار گیرد. روند انجام این تحقیق به این ترتیب بوده است که ابتدا با نمونه گیری از سه معدن در سه نقطه از کشور شامل مناطق فیروزکوه، همدان و اصفهان که دارای شرایط متفاوتی می باشند مصالح سنگی مورد استفاده در این مطالعه تعیین شده و سپس به منظور تعیین جنس مصالح سنگی آزمایش 1XRD بر روی آنها انجامشده است. در ادامه براساس استاندارد ASTM – D5581 آزمایش طرح اختلاط بر روی این سه نوع مصالح سنگی انجام گرفته و نتایج آن بدست آمده است. سپس با استفاده از نتایج آزمایش XRD و مقایسه نتایج طرح اختلاط آسفالت درشت دانه هر کدام از سه نوع مصالح سنگی با یکدیگر، میزان تاثیر جنس مصالح سنگی بر نتایج طرح اختلاط آسفالت درشت دانه بررسی و تعیین می شود.