بررسی بهینه سازی طولی سرریزها و عملکرد آن در تسکین سیلاب

از مهمترین چالش ها در طراحی سدها، مطالعه قدرت ذخیره ‏مخزن در دوره های سیلابی و نقش سد و سرریزهای آن جهت تعدیل و تاخیر موج سیلابی و بهینه سازی ابعاد سرریزها و دریچه های تحتانی آنها ست. بررسی زمینه های مذکور، طی عملیات روندیابی سیلاب در مخازن صورت می پذیرد. در این مطالعه سد درودزن به عنوان سد هدف برگزیده و با استفاده ا‏ز روش اصلاح شده ‏پالس معیار قدرت مخزن سد ارزیابی شد و سپس روندیابی سیلاب های ورودی به مخزن برای طول های مختلف سرریز ( 150 ‏، 200 ‏و 300 ‏متر ) با توجه به منحنی سطح-حجم- ارتفاع مخزن انجام پذیرفت و مقادیر پیک سیلاب های خروجی با دوره ‏بازگشت های مختلف تعیین گردید. نتایج نشان داد که سد درودزن در حالت بحرانی (آب در تراز نرمال) قادر به استهلاک 42 ‏تا 52 ‏درصد از دبی حداکثر جریان ورودی می باشد. همچنین نتایج حاکی از این بود که هر چه طول سرریز بیشتر باشد دبی خروجی از مخزن سد بیشتر و ارتفاع تیغه آب روی سرریز کمتر می شود، لذا می توان ارتفاع بخشی از سد که اختلاف تراز نرمال و حداکثر تراز سیلابی است را کاهش داد که نهایتا باعث کاهش چشمگیر هزینه های احداث سد می گردد