ارایه چارچوبی برای توسعه شبیه سازهای رایانش ابری در مراکز داده

همانطور که تکنولوژی های رایانش ابری در حال تکمیل شدن هستند، نیاز روز افزونی در جهت استاندارد کردن پروتکل های مرتبط احساس می شود که این پروتکل ها می توانند برای انواع کسب و کارها در تمامی سطوح و ابعاد، مورد استفاده قرار گیرند. بنابراین این استانداردها نیاز دارند که دقیقا تحت موشکافی قرار گیرند. در این بستر ابری انتظار می رود که زیرساخت ها طوری طراحی شوند که سرویس های مبتنی بر آنها بدون ارایه خدمات اضافی در قبال پرداخت پول برای یک سرویس درخواستی خاص در جهت کاهش تاخیرها و جلوگیری از ایجاد گلوگاه در پهنای باند گام بردارند. این انتظار باعث می شود که تامین کنندگان رایانش ابری به منظور ارایه راهکارهای مدیریت مراکز داده و به حداقل رساندن زمان اعمال سیاست های خود تحت فشار شدید قرار بگیرند. بنابراین اهمیت استفاده از شبیه سازهای رایانش ابری در این حوزه بسیار تشدید می شود. شبیه سازها مزایای عملی بسیاری نسبت به روش های اثبات ریاضی یا محیط های شبکه واقعی دارند. اینگونه شبیه سازها محیط های تشکیل شده از انواع مختلف تجهیزات با برندهای متفاوت را تامین میکنند. با وجود جدید بودن فناوری ابری، تاکنون انواع مختلفی از شبیه سازهای رایانش ابری توسعه و ایجاد شدند. اما آنها هنوز در مرحله ای هستند که باید خود را با ویژگی های خاص محیط های ابری و سناریوهای محتمل منطبق کنند. همچنین هر کدام ازاین شبیه سازها از نقطه نظر های گرافیکی، نکات شبیه سازی و نوع ثبت نتایج آزمایشگاهی با یکدیگر متفاوت هستند. بنابراین این مقاله یک چارچوب کلی و عمومی را جهت طراحی شبیه سازهای رایانش ابری از سه منظر گرافیک، ویژگی و معماری ارایه میدهد تا در جهت حذف نا همگونی و عدم انطباق شبیه سازی ابری گامی بردارد. همچنین ما شبیه ساز معرفی شده خود را از نقطه نظرهایی چون اجزای شبیه سازی شده، مدل های کاربردی، مدل و معماری شبکه مورد بررسی قرار می دهیم.