مدل سازی شدت خطرپذیری عابرانپیاده بر اساس رتبه بندی شاخص ترکیبی: زمان تا تصادف و سرعت وسیله نقلیه نزدیک شونده(نمونه موردی: شهر قزوین)

هنگامی که یک عابر پیاده قصدعبور از خیابان را دارد، تعامل او با وسایل نقلیه موتوری اجتناب ناپذیر است. عابرین پیاده ممکن است با قضاوت نادرست در مورد زمان تا تصادف انتخاب شده و سرعت وسیله نقلیه نزدیک شونده در معرض حوادق قرار بگیرند. از این رو هدف در این پژوهش شناسایی پارامترهای موثر برشدت ریسک عابرین پیاده بر اساس رتبه بندی شاخص ترکیبی زمان تا تصادف انتخاب شده و سرعت وسیله نقلیه نزدیک شونده در خط هنگام عبور از گذرگاه های عرضی در معابر شهری است. بدین منظور، زمان تا تصادف و سرعت وسیله نقلیه انتخاب شده برای 800 عابر پیاده با استفاده از روش فیل برداری در هر خط ع بور در شهر قزوین برداشت شد و ترکیب بحرانی این دو پارامتر به عنوان شاخص خطر درنظر گفته شد. پس از رتبه بندی شدت خطر عابدین پیاده از مدل لوجیت زتبه ای برای مدل سازی استفاده شد. جمع بندی نتایج این پزوهش نشان می دهد که متوسط زمان تا تصادف انتخاب شده توسط عابران پیاده مرد (5/9 ثانیه) کمتر از عابران پیاده زن (6/6 ثانیه) است. اما متوسط سرعت وسیله نقلیه نزدیک شونده انتخاب شده توسط آنها (25 کیلومتر بر ساعت) برای هر دو جنسیت یکسان است. همچنین سرعت وسیایل نقلیه نزدیک شونده به عنوان مهمترین معیار دراولویت بندی شدت ریسک عابرین شناسایی شد. بیش از 70 درصد از عابرین در زمان نزدیک شدن وسایل نقلیه با سرعت 40 کیلومتر بر ساعت، اقدام به عبور پرخطر کردند. پارامترهایی مانند جنسیت، همراه داشتن، سرعت عابر پیاده، استفاده از تلفن همران یا موسیقی، سرعت وسیله نقلیه نزدیک شونده و زمان تا تصادف بر خطر پذیری عابرین پیاده نقش بسزایی دارد. تجزیه و تحلیل الاستیسیته نشان داد که متغیر سرعت وسیله نقلیه نزدیک شونده در خط تاثیرگذارترین متغیر در خطر پذیری عابرین پیاده است.