طراحی مجتمع مسکونی با رویکرد به معماری سنتی نمونه موردی: شوشتر

امروزه در جهان، تجربه نامطلوب طراحی بناها، اعم از مسکونی و غیر از مسکونی به صورت مجزا و بی ارتباط با محیط پیرامون خود در بخش ساخته شده و یا حاشیه شهر، بر همگان آشکار شده است. این مسئله درواقع نتیجه ی طرح های معماری صرفا بر پایه سلیقه ی شخصی معماران است که بدون پیروی از اصولی واحد صورت گرفته و هر چند که ممکن است برخی ساختمانها برای خود واجد ارزش معماری باشند؛ اما در عمل به مجموعه ای ناهماهنگ و ناجور بدل شدهاند.روش تحقیق: هدف مقاله حاضر کاربردی است. ابزار تحقیق تابع روش است لذا اطلاعات مورد نیاز در این رساله از سه طریق اسناد و مدارک، مشاهده و مصاحبه صورت میگیرد این ابزار شامل بانک های اطلاعاتی و شبکه های کامپیوتری و اینترنت و تصاویر ماهوارهای در جهت تحلیل سایت میباشد.نتیجه گیری: ایرانیان در طول تاریخ چند هزارساله معماری این سرزمین سعی نموده بودند تا با تدابیر گوناگون، در کنار طبیعت پیرامون خود محیطی را بوجود آورند که باشنده یا مصرف کننده در هر فصل یا در هر ساعت از روز بتواند آسایش نسبی را با توجه به زمان بهره گیری از فضای مورد نظر داشته باشد (معماریان، 1384، کتاب معماری). در این مقاله به بررسی موضوع معماری سنتی شوشتر پرداخته شده و نتیجه حاصل از بررسی در پایان مقاله آورده شده است.