مطالعه ی صور نمود نماد در آثار سهراب سپهری

سهراب سپهری را به عنوان شاعری نوپرداز با سبک و سیاق خاص خودش می شناسند . اما اگر استعداد او در آفرینش تابلوهای نقاشی فراتر از هنر شعر سرودنش نباشد بدون شک کمتر از آن نیست. سپهری را به اعتبار نقاشی ها و اشعارش میتوان از پرنفوذترین هنرمندان دوران معاصر ایران دانست که شهرتی جهانی نیز پیدا کرد. مقاله حاضر حاصل پژوهشی تحلیلی – توصیفی با هدف نمادشناسی مفاهیم و رنگ در ترکیب بندی های انتزاعی سهراب سپهری است. در این مقاله 12 مورد از آثار ترکیب بندی سپهری انتخاب ، بازخوانی و بررسی شده است. افکار و احوال عرفانی ،اشراق و شهودی که در نقاشی های سپهری به صورت نمادین آشکار است، حاصل نگرش خاص او به طبیعت ، زیبائی های آن و ادراک او از جهان هستی است. انتخاب رنگ نمادی از عشق و یا احساس خصمانه سهراب و بیانگر صفات و زوایای پنهان شخصیت اوست. نمادها در نقاشی سهراب به صورتی غیرمستقیم ، مبهم و کنایه آمیز به بیان واقعیتهای جامعه می پردازند. یافته اصلی تحقیق را می توان در عبارت استحاله احساس و دانش در قالب هنر انتزاعی عنوان نمود که نیازمند تامل بیشتر برای فهم آن است .