ارزیابی آسیب پذیری محله های بافت فرسوده- حاشیه ای شهری (مطالعه موردی: محله زویه، شهر اهواز)

پدیده فرسودگی در بافت های شهری بر کالبد بافت و فعالیت های اجتماعی و اقتصادی آن اثرگذار است، بدین سبب موضوع بافت های فرسوده شهری همواره یکی از مسائل و چالش های شهرهای امروزی است که اندیشمندان حوزه های مختلف و مدیران شهری را به حیطه تلاش برای آن کشانده است. جامعه آماری این پژوهش محله زویه واقع در شهر اهواز است. رویکرد پژوهش توصیفی و مروری و جمع آوری اطلاعات بر اساس مطالعات کتابخانه ای و اسنادی صورت گرفته است. برای ارزیابی محله بافت فرسوده- حاشیه ای زویه از معیارهای نوع مصالح، قدمت بنا، کیفیت بنا، کاربری اراضی، مساحت قطعات تفکیکی، عرض معابر، تراکم جمعیتی، تعداد طبقات و سطح زیربنا استفاده شده است. این معیارها از طریق مدل ضریب مکانی (LQ)، مقایسه با معیار و نرم افزار GIS مورد بررسی قرار گرفتند. محاسبات نشان دادند که کاربری غالب محله زویه، کاربری مسکونی است و از لحاظ سایر کاربری ها با کمبود مواجه است. این محله از لحاظ عرض معابر، تعداد طبقات و سطح زیربنا آسیب پذیری کم، از لحاظ سایر کاربری ها با کمبود مواجه است. این محله از لحاظ عرض معابر، تعداد طبقات و سطح زیربنا آسیب پذیری کم، از لحاظ نوع مصالح، قدمت بنا، کاربری اراضی، مساحت قطعات تفکیکی آسیب پذیری متوسط، و از لحاظ معیارهای کیفیت بنا و تراکم جمعیت آسیب پذیری بالایی دارد، بنابراین نتیجه گیری می شود که محله زویه با اینکه آسیب پذیری متوسطی در برابر وقوع بلایای طبیعی و انسان ساز دارد، ولی از پایداری فاصله بسیاری دارد، و این بیانگر انجام اقداماتی از سوی برنامه ریزان، مدیران شهری و ساکنان می باشد.