مقایسه ساختمانهای پیش ساخته بتنی و سنتی با رویکرد مبتنی بر مهندسی ارزش (مطالعه موردی: مجتمع های خدماتی رفاهی بین راهی)

از آنجایی که صنعت ساخت و ساز در کشور به لحاظ سرمایه و حجم نیروی انسانی درگیر در آن، بزرگترین صنعت کشور محسوب میشود که مصالح قابل توجهی نیز در آن صرف میگردد. لذا این شرایط ایجاب میکند که به منظور تامین نیازهای آتی کشور و توسعه پایدار از سیستم های نوین ساخت و ساز با هدف کاهش زمان، کاهش هزینه، اطمینان از ایمنی سازه و ... جایگزین سیستم سنتی گردد. یکی از راهکارهای موجود در این صنعت، استفاده از سازه های پیش ساخته بتنی و یا فولادی است. از طرف دیگر از آنجایی که از گذشته تا به حال در جاده ها و آزادراه های بین شهری ارائه خدمات رفاهی در قالب مجتمع های بین راهی از ضروریات میباشد و لازم است در زمان اندکی پس از بهره برداری از راه ارائه خدمات این مجتمع ها نیز شروع شود، ضرورت تحقیق در این زمینه احساس میشود. برای این منظور در این تحقیق به مقایسه مجتمع های بین راهی پیش ساخته بتنی و سنتی بر اساس پرسشنامه های پر شده توسط سازندگان، مشاوران و کارفرماها پرداخته شده است. نتایج این تحقیق نشان داد که نظارت بهتر بر محصولات پیشساخته بتنی تولید شده، کاهش مدت زمان اجرای پروژه، طراحی قوی در مراحل اولیه طراحی، کاهش ضایعات و پرت ساختمانی و کاهش هزینه های ساخت وساز از مزایای ساختمانهای پیش ساخته به ترتیب اولویت میباشد. همچنین تجربه اندک پیمانکاران، کاهش نیاز به انبار در محل کارگاه ساختمانی و مشکلات اجرای درزبندی به عنوان معایب این روش هستند که نیاز هست با اقداماتی نسبت به رفع آن اقدام شود.