ارج ارج ؛ پیشنهاد باززنده سازی کارخانه ی ارج با یادگاران هنر نوگرای ایران

ایران در دهه های سی و چهل شمسی شاهد تحولات فرهنگی، هنری، و اجتماعی کمنظیری بود که در قالب مفهوم روح زمان قابل توجیه است. معماری دوران تحول و معماری صنعتی، زاییده ی این دوران است. معماران این دوره با آمیختن هویت ملی و دانش روز با نهضت معماری مدرن دنیا همگام شدند. بنای کارخانه ارج، با معماری عبدالعزیز فرمانفرماییان، حاصل این دوره و با اصول و معیارهای معماری صنعتی مدرن ساخته شد و تا سال 1395 به فعالیت ادامه داد، اما امروز رو به فراموشی است. حال آن که، این بنای ارزشمند شایسته ی ارج نهادنی ویژه است. در این پژوهش تفسیری-تاریخی در کنار عوامل فرهنگی و هنری، عوامل اجتماعی، و اقتصادی مطالعه شده، داده هایی نظیر اخبار و متون دوره ی مورد مطالعه، دیدگاه های پژوهشگران و عکس های موجود گردآوری شدهاند. بر طبق این پژوهش، باززندهسازی کارخانه ارج به منظور بازگرداندن زندگی دوباره به آن با طراحی مرکزی به منظور نمایش دائم آثار هنرمندان نوگرا صورت میگیرد. مکان طرح، سالن اصلی تولید کارخانه است. سقف ممتد، بلند و نورگیر، و دهانه های وسیع این سالن، فضای انعطاف پذیری را برای نمایش آثار هنرمندان فراهم می آورد. در طراحی انجام شده، آثار هنرمندان، به فراخور نوع و محتوا و سبک، در فضای مناسب خود قرار داده شده تا به آشنایی هر چه بیشتر بازدیدکنندگان بینجامد. رویکرد صنعتی در طراحی داخلی، و استفاده از ابزارآلات و دستگاه های ساخته ی کارخانه منجر به تعامل هر چه بیشتر فضای نمایشگاهی با مکان و زنده نگه داشتن یاد و آثار هنرمندان نوگرا و بنای کارخانه خواهد شد.