فضاهاى باز مجتمع هاى مسکونى بر افزایش تعاملات اجتماعى ساکنین (نمونه موردى : سه مجتمع مسکونى در اصفهان)

به دلیل رشد شهرنشینى دهه هاى اخیر در ایران، الگوى تولید مسکن تغییر یافته و لزوم ایجاد انبوه مسکن، سبب کاهش کیفیتو مطلوبیت طراحى ها گشته است. طراحى مجتمع هاى مسکونى امروزى به دلیل عدم توجه به نیازهاى انسانى و در نظر نگرفتنپیامدهاى روانشناختى آن، زندگى فردى و اجتماعى ساکنین را با مشکلاتى مواجه ساخته است. از جمله نیازهاى فراموش شدهانسان ها در این طراحى ها، تعاملات اجتماعى است. تحقیق حاضر از نوع کاربردى پیمایشى است، پس از تبیین ابعاد مختلفاهمیت روابط اجتماعى میان انسان ها، به بررسى نقش فضاى باز در افزایش تعاملات اجتماعى ساکنین مجتمع هاى مسکونىپرداخته و نظرات ساکنین سه مجتمع مسکونى در اصفهان بررسى گردیده است. یافته ها نشان مى دهد عواملى چون همگنىاجتماعى ساکنین و به کارگیرى الگوهاى طراحى جهت ایجاد شرایط امن،جذاب و راحت براى حضور خانواده ها در فضاهاى بازمجتمع، تاثیر به سزایى در افزایش تعاملات اجتماعى همسایگان دارد.