وضعیت آینده تولید پسماند جامد شهر تهران به روش تحلیلی رگرسیونی مبتنی بر جمعیت

زمینه و هدف: آگاهی از مقدار تولید پسماند جامد شهری، نقش ویژه ای در تدوین سیاست های مدیریت پسماند ایفا می کند. تاکنون، روش های مختلف برایتخمین مقدار تولید پسماند به کار گرفته شده اند. در این پژوهش هشت فرم خاص از توابع ریاضی با روش تحلیل رگرسیون مبتنی بر جمعیت برای پیش بینی تولید پسماند ارزیابی شدند. روش بررسی: آزمون معنی داری هریک از مدل ها با آماره F و آزمون ضرورت وجود پارامترهای پیشگو با آماره t انجام شد. از شاخص های آماری ضریب تعیین ((R(2)، ضریب تعیین تعدیل شده ((R(2)(Adjusted)، ریشه میانگین مربع خطا (RMSE)، خطای اریبی (MBE) و درصد میانگین خطا (MPE) برای نکویی برازش مدل ها استفاده شده است. برای بررسی توانایی پیشگویی مدل ها ضریب تعیین پیش بینی شده ((R(2)(Perdicted) با روش اعتبار سنجی متقابل یک طرفه محاسبه شد. یافته ها: نتایج تحلیل نشان داد مدل های چند جمله ای درجه دو و بالاتر علی رغم درقت خوب، معنی دار نبوده (در سطح 0/01) و برای پیش بینی های بلند مدت مناسب نیستند. مدل های خطی، توانی و نمایی با (R(2 به ترتیب 0/942، 0/932 و 0/936 و ((R(2)(Predicted) به ترتیب 0/904، 0/893 و 0/898) بهترین هستند، اما عدم قطعیت در مدل نمایی بیشتر است. نتیجه گیری: وضعیت تولید پسماند در چهار سناریوی مبتنی بر رشد جمعیت (افزایش، تثبیت و کاهش موالید) برای کلان شهر تهران در سال های 1400-1430 بررسی شد. نتایج، انتظار می رود ت ولید روزانه پسماند در تهران از 7360ton به حداکثر 12317ton در سال 1430 برسد.