سنتز، شناسایی و خواص پلی آمیدهای آروماتیک نوین جاذب UV
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 453
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJPST-32-4_004
تاریخ نمایه سازی: 17 فروردین 1399
چکیده مقاله:
فرضیه: پلی آمیدهای آروماتیک دسته مهمی از پلیمرهای کارآمد و مقاوم گرمایی به شمار می آیند. مهم ترین مسئله در به کارگیری این پلیمرها مشکل بودن فراورش است که از دمای ذوب و دمای انتقال شیشه ای زیاد و ماهیت حل نا پذیری آن ها در اغلب حلال های آلی بی پروتون ناشی می شود. مشکل اصلی پلیمرهای مقاوم گرمایی، حفظ پایداری گرمایی و هم زمان افزایش حل پذیری آن هاست که با طراحی و سنتز مونومرهای جدید می توان بر آن غلبه کرد.روش ها: ابتدا، بیس(4-اکسی بنزوییک اسید)-5،1-آنتراکینون (DA1) و بیس(3-اکسی بنزوییک اسید)-5،1-آنتراکینون (DA2) به ترتیب از راه واکنش های جانشینی هسته دوست 4-هیدروکسی بنزوئیک اسید و 3-هیدروکسی بنزوئیک اسید با 5،1- دی کلروآنتراکینون سنتز شدند. در مرحله بعد، روش Yamazaki برای سنتز پلی آمیدهای نوین از واکنش پلیمرشدن تراکمی دی اسیدهای به دست آمده با دی آمین های آروماتیک متفاوت از جمله اکسی دی آنیلین (ODA)، پارافنیلن دی آمین (PPDA)، 6،2-دی آمینوپیریدین (DAP)، 5،1- دی آمینونفتالین (DAN) و دی آمینودی فنیل متان (DADPM) در مجاورت تری فنیل فسفیت (TPP) و پیریدین به عنوان معرف فعال کننده و N-متیل-2-پیرولیدون به عنوان حلال به کار گرفته شد. یافته ها: ساختار مونومرها و پلیمرهای تهیه شده با روش های مختلف طیف نمایی شناسایی شد. خواص فیزیکی و گرمایی پلیمرهای جدید نظیر پایداری و رفتار گرمایی، حل پذیری، گرانروی و جذب فرابنفش مطالعه و رابطه ساختار-خواص آن ها بررسی شد. پلیمرهای تهیه شده در محدوده 370-344 نانومتر جذب UV نشان دادند. واردکردن ترکیب حجیم و آروماتیک آنتراکینونی به زنجیر اصلی پلیمر موجب شد تا در مجموع پلیمرها از پایداری گرمایی زیاد و حل پذیری بهبودیافته ای در حلال های قطبی بی پروتون برخوردار باشند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سامال بابان زاده
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده علوم پلیمر، گروه پلی یورتان و مواد پیشرفته، صندوق پستی۱۱۲-۱۴۹۷۵
شهرام مهدی پور عطائی
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده علوم پلیمر، گروه پلی یورتان و مواد پیشرفته، صندوق پستی۱۱۲-۱۴۹۷۵
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :